MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdur sanıklar ... müdafiinin ve ..."nun temyiz dilekçelerinin içeriğine göre sanık sıfatıyla temyiz isteminde bulundukları belirlenerek yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında mağdur ..."na karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı başvurulacak kanun yolu 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin “itiraz” olduğu belirtilmekle, CMK"nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranların haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanık ... müdafiinin temyiz istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık ... hakkında katılan ...’na karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... müdafiinin temyiz isteminin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3)Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar ..., ..., ... ve ...’nun temyiz istemlerinin incelenmesinde;
a)Oluşa, tüm dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre, sanıkların eylemlerini, mağdur ...’ın, sanıklardan ...’nu kasten yaralaması üzerine gerçekleştirdikleri halde, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari (¼) oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
b)Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/3. maddeleri gereğince belirlenen 1"er yıl 7 "şer ay 24"er gün hapis cezalarından TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, 1 yıl 4 ay 15 gün hapis cezaları yerine 1"er yıl 6"şar ay 15"er gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve ...’nun temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.