MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesi yöntem itibariyle doğrudur. Ancak;
1-Kamulaştırma Kanununun 15/son maddesi uyarınca, değerlendirme tarihinin idarece belgelerin mahkemeye verildiği gün, yani dava tarihi olan 2012 yılı esas alınmak suretiyle değer biçilmesi gerekir.
Bu nedenle; münavebe ürünlerinin dekara verim miktarları ve 2012 yılı hasat dönemindeki toptan kilogram satış fiyatları ile üretim giderlerinin resmi kuruluşlardan getirtilip, bilirkişi kurulundan bu yönde ek rapor alınması gerektiği düşünülmeden, eksik inceleme ile 2011 yılı verilerine göre değerlendirme yapan rapora göre hüküm kurulması,
2-Dava konusu taşınmazın il merkezine, meskun yerlere ve ana yola uzaklığı ve diğer özellikleri belirlenerek buna göre taşınmazın bedeline objektif değer arttırıcı unsurun eklenip eklenmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken bu hususta irdeleme yapmayan rapor doğrultusunda karar verilmesi,
3-Dava konusu taşınmazın el atılan alan dışında kalan kısımlarının yüzölçümleri ve geometrik durumları dikkate alındığında 17/12/20102 tarihli fen bilirkişi raporunda (C) harfi ile gösterilen kısmın tamamının bedeline hükmedilmesi gerektiğinin ve (A) harfi ile gösterilen kısımda % 10 oranında değer kaybı olacağının gözetilmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 17/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.