MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın eylemi nedeniyle katılanın "sol üst bacakta 3 cm. delici kesici alet yaralanması ve sol pertrokanterik femur kırığı" meydana gelecek şekilde yaralandığı ve katılanın 09.10.2015 tarihli celsede alınan beyanında, 5 aydan beri halen iyileşemediğini ve koltuk değnekleri ile yürümek zorunda kaldığını belirttiğinin anlaşılması karşısında, katılanın yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda rapor aldırılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2) Sanık ve katılanın olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, tanıkların da olayın ne şekilde başladığını görmediği anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
4) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin ağır (5.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/4) oranında artırım yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
5) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince belirlenen "1 yıl 6 ay" hapis cezası üzerinden, TCK"nin 86/3-e maddesi gereğince (1/2) oranında artırım yapıldığında, "1 yıl 15 ay" yerine "2 yıl 3 ay" hapis cezasına hükmedilmesi ve yine TCK"nin 87/3. maddesi gereğince (1/4) oranında artırım yapılarak sonuç cezanın "1 yıl 21 ay 22 gün" yerine "2 yıl 9 ay 22 gün" olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı itibariyle CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 11.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.