İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8731 Esas 2019/15641 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8731
Karar No: 2019/15641
Karar Tarihi: 11.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8731 Esas 2019/15641 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Hükümde yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilirken, sanığa ek savunma hakkı verilmeden iddianamede yer almayan bir kanun maddesi uygulanarak hüküm verilmesi, olayın çıkış sebebi ve gelişimi konusunda farklı ifadelerin kullanılması ve tarafsız bir tanığın olmaması nedeniyle ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi, bazı kanun maddelerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 87/1-son madde
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) 226. madde
- 5237 sayılı TCK 29. madde (haksız tahrik hükümleri)
- 5237 sayılı TCK 53. madde (iptal edilen bazı ibareler)

3. Ceza Dairesi 2019/8731 E. , 2019/15641 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanık ve mağdurun olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, iki tarafın da olayda yaralandığı ve tarafsız tanığın bulunmaması nedeniyle ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.