İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8162 Esas 2019/15667 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8162
Karar No: 2019/15667
Karar Tarihi: 11.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8162 Esas 2019/15667 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir suçtan dolayı adli sicil kaydı olan sanığın adli para cezasına çarptırılarak mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmadığı gerekçesiyle verilen kararı bozmuştur. Aynı zamanda, sanığın duruşmalar sırasında bağışık tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle kararın bozulması gerektiği kararına varmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/3. ve 86/2. maddeleri ile 52/4. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193/1 ve 196/5. maddeleri ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi tarafından değiştirilen 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/8162 E. , 2019/15667 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilerek sonuçta TCK"nin 58/1. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerekirken, seçimlik cezalardan TCK"nin 58/3. maddesine aykırı olarak adli para cezasının seçilerek, sonuç ceza adli para cezası olduğundan tekerrür hükümlerinin uygulama imkanının ortadan kaldırılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1) Karar tarihinde Edirne Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü bulunduğu anlaşılan sanığın sorgusunda duruşmalardan bağışık tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve bağışık tutulma konusunda bir beyanının olmaması karşısında, son duruşmada hazır bulundurulmadan yokluğunda yargılamaya devam edilip karar verilerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 193/1 ve 196/5. maddelerine aykırı davranılması,
2) Kabul ve uygulamaya göre; 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi uyarınca, hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.