Mahkemesi :İş Mahkemesi
Davacı, 07.07.2008-15.02.2009 tarihleri arasında davalı işveren yanında 7 ay 8 gün çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilâmında belirtilen gerekçelerle, davanın kabulüne, davacının davalı işveren yanında 07/07/2008-07/01/2009 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak asgari ücretle 180 gün çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Yargılama giderleri (hüküm tarihinde yürürlükte bulunan) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 423. maddesinde sayılmış olup anılan maddenin 6. bendinde vekâlet ücretine yer verilmiştir. 29.05.1957 gün ve 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedilmesi gerekir.
Kural olarak yargılama giderleri, davada haksız çıkan, aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir (HUMK m. 417/I c.1). Bir davada her iki taraf da kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini haklı çıkma oranına göre taraflar arasında paylaştırır (HUMK m. 417/ I c.2).
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 417. maddesinde tarafların kusuru değil, davada haklı çıkma oranları göz önünde tutulmuştur.
Eldeki davada; davacı, 07.07.2008-15.02.2009 tarihleri arasında davalı işveren yanında 7 ay 8 gün çalıştığının tespitini talep ettiği halde, 07/07/2008-07/01/2009 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak asgari ücretle 180 gün çalıştığının tespitine karar verilmiş olmakla, davacı kısmen haksız çıkmıştır. Bu nedenle de, kısmen haklı çıktığı belirgin olan davalı Kurum lehine, avukatla temsil edildiğinden,
karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekalet ücretine karar verilmesi ve Kurumun kabul ret oranına göre yargılama gideri ile sorumlu tutulması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasında vekalet ücretinin düzenlendiği 3. bendin sonuna “Davalı Kurum, davada kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince belirlenen 1000,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” cümlesinin eklenmesine, yargılama giderinin düzenlendiği 4. bendin sonuna “(Davalı Kurumun kabul ret oranına göre 221,00 TL. ile sınırlı olarak sorumlu olmak üzere)” sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.