Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, 30.10.1989 ile 11.12.2004 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesidir. Anılan Yasanın 6. maddesinde ifade edildiği üzere “sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamaz ve feragat edilemez.” Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi karşısında, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davaların, kamu düzenine ilişkin olduğu, bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğunun gözetilmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde re’sen araştırma yapılarak ,kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Davacı, 30.10.1989 ile 11.12.2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitini istemiş, mahkemece, 21.11.1996 ile 22.05.1998 askerlik dönemi dışlandığında davacı adına davalı işyerinden verilen 25.10.1994 tarihli işe giriş bildirgesinin varlığı ile dönem bordrolarında ismi geçen tanık beyanları ve denetim memuru tarafından, davalı işyerinde 10.12.2004 tarihinde yapılan denetimde davacının 01.03.1998 tarihinden itibaren çalıştığının tespit edildiği hususu da dikkate alınarak davanın kabulüne karar verildiği görülmüştür.
Bilindiği gibi, 506 sayılı Kanunun 60/G maddesinde , “bu maddenin uygulanmasında; 18 yaşından önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tâbi olanların sigortalılık süresi, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilir.
Ancak bu tarihten önceki süreler için ödenen malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primleri, prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilir” hükmü öngörülmüştür. Maddedeki “malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tâbi olanlar” sözcüklerinin, sigortalılar yararına bir yorumla, tâbi olması gerekenleri de kapsadığının kabulü gerekir. Bu kapsamda askerlik sonrası dönem bakımından davanın kabulü kararı yerinde ise de önceki dönem bakımından, dosya içinde bulunan davacıya ait kalfalık belgesinin varlığı da dikkate alınarak davacının çıraklık durumunun bulunup bulunmadığı ve dogum tarihi 11/06/1976 olan davacının, aynı Kanunun geçici 54. maddesi kapsamında 01.04.1981 tarihinden önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tescilinin bulunmadığı hususları da gözetilerek davacının ve komşu işyeri işveren ve çalışanlarının bilgilerine başvurulmak suretiyle tespiti istenen dönemde davacının fiili ve gerçek bir çalışmasının bulunup bulunmadığının kuşkuya yer bırakmayacak biçimde ortaya konulması gereği üzerinde durulmamış olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.