11. Hukuk Dairesi 2018/2685 E. , 2019/4196 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 24/01/2017 tarih ve 2015/297 E. - 2017/20 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 23/03/2018 tarih ve 2017/1490-2018/322 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle
dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili şirketlerin "PINAR" ve "AÇ BİTİR" esas unsurlu, tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı Şirketçe yapılan 2013/94199 sayılı, 29, 30 ve 32. sınıf mal ve hizmetleri kapsayan, "TORKU YEBİTİR" ibareli marka başvurusuna, müvekkili Şirketçe yapılan itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK"nın 2015/M-4926 sayılı kararının iptalini ve anılan marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkin edilmesini talep etmiştir.
Davalı ... ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, markalar arasında benzerlik bulunmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, dava konusu "TORKU YEBİTİR" ibareli markanın, 29. sınıftaki mallar ile itiraz gerekçesi markaların kapsamındaki malların aynı/aynı tür olduğu, ancak dava konusu 30 ve 32. sınıfların ise farklı olduğu, ayrıca taraf marka işaretlerinin benzer olmadığı, dava konusu markanın 556 sayılı KHK’nın 7/1-b, 8/1-a, 8/1-b bentleri yönünden tescil engeli bulunmadığı, gibi 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin de tescil engeli oluşturmadığı, kazanılmış hak ve kötüniyet iddialarının ise ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre taraf markalarında 29/02, 03, 04, 05, 06, 07, 08, 09, 10, 11. alt grup malların aynı/aynı tür olup taraf markaları arasında başvru kapsamında 29. sınıfın tamamı yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/l-b maddesi anlamında karıştırılma olasılığı bulunduğu, başvuru kapsamında kalan malların, temel gıda emtiaları olmaları nedeniyle davacı yanın malları ile düşük düzeyli benzerliğe konu olabilecek mallar olsalar da, doğrudan karıştırma riski veya benzerlik bulunmadığı, zira, bu malların gıda olarak kullanım amacının farklı olup aynı işletmenin üretmesinin zorunlu olmayan mallardan oldukları, taraf markaları arasında genel olarak "TORKU" ve "PINAR" şeklindeki çatı ibarelerin yarattığı bir farklılık bulunmaktaysa da, "AÇBİTİR" ve "YEBİTİR" ibarelerinin benzer niteliğinin, markaların görsel, işitsel ve anlamsal benzerliğine neden olup tek başına yeterli ayırt ediciliği olmayan bu ibarelerin, çatı markalarla birlikte dikkat çekici hale geldiği, bu nedenle, her ne kadar çatı markaları baskın unsuru olarak kabul edilebilecekse de, markaların bütün olarak değerlendirildiklerinde tüketici yönünden birbirinin devamı gibi algılanabilecek iki slogan halini aldığı, hatta işletmelerin birbiriyle ilgisi olmadığını bilen tüketicinin dahi ortak bir marka oluşturulduğu yanılgısına düşebileceği, markaların birbirinin serisi iki marka olarak algılanabilecekleri ve sahipleri arasında ilişki kurulabileceği, bu nedenle taraf markaları arasında aynı/aynı tür mallar yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma olasılığı bulunduğu tespitiyle teknik yönden benimsenen bilirkişi raporuna itibar edildiği, dosya içinde tanınmışlığa ilişkin bir delil bulunmadığı, çatı markaların tanınmışlığının uyuşmazlık konusu ibareleri de kapsayacak kadar genişletilemeyecekleri de göz önünde bulundurulduğunda, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesinin tescil engeli oluşturmadığı, ayrıca tarafların dava konusu ibare üzerinde koruma kapsamındaki mallar yönünden önceye dayalı haklarının da bulunmadığı ve yine dosyada bulunan delillerin, başvurunun kötüniyetli olduğunun kabulü için doğrudan delil olmadığı, kötüniyete ilişkin başka bir delil de sunulmadığı gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne ve HMK"nın 353/1-b-2. maddesi gereğince Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24.01.2017 tarih ve 2015/297 E. - 2017/20 K. sayılı kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile Türk Patent ve Marka Kurumu"nun 2015/M-4926 sayılı YİDK kararının dava konusu 2013/94199 sayılı başvuru markası kapsamında bulunan 29. sınıf "Et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Kuru bakliyat. Hazır çorbalar, bulyonlar. Zeytin, zeytin ezmeleri. Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). Yenilebilir bitkisel yağlar. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler. Kuru yemişler. Fındık ve fıstık ezmeleri, tahin. Yumurtalar, yumurta tozları. Patates cipsleri)" yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/l-b maddesi kapsamında iptaline, fazlaya ilişkin istemin reddine, davalı adına tescilli 2013/94199 sayılı, "TORKU YEBİTİR" ibareli markanın tescilli olduğu 29. sınıf "Et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Kuru bakliyat. Hazır çorbalar, bulyonlar. Zeytin, zeytin ezmeleri. Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). Yenilebilir bitkisel yağlar. Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler. Kuru yemişler. Fındık ve fıstık ezmeleri, tahin. Yumurtalar, yumurta tozları. Patates cipsleri)" yönünden hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 27,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.