MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 30/11/2017 tarih ve 2016/969-2017/1323 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalıya yurt dışına taşıma hizmeti verildiğini, davalının gönderdiği mutabakat mektubunda 31.12.2008 tarihi itibariyle 9.000.- Amerikan Doları borcunun olduğunu kabul ettiğini, bu mutabakat tarihinden sonra da davalıya Türkiye – Kazakistan arasında taşıma hizmeti verilerek 05.01.2009 tarihli 4.300.- Amerikan Doları tutarındaki faturanın tanzim edilerek 07.01.2009 tarihinde 700.- Amerikan Doları tahsilat yapıldığını, netice itibariyle müvekkilinin davalıdan bakiye alacağının 12.600.-Amerikan Doları olduğunu, borcun ödenmemesi üzerine başlatılan takibe davalının haksız ve kötü niyetli olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, davalının itirazının iptaline ve %40 oranında icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında 2008 yılında başlayan ve biten bir ticari ilişki olduğunu, bu ticari ilişki çerçevesinde davacının davalıya taşıma hizmeti verdiğini ve hizmet bedelinin tamamının davacıya ödendiğini, bu taşıma işlerinin haricinde davalının bilgisi dışında Murat Nilşah Alptek"in isimli bir şahsın talebiyle davacının birtakım taşıma işleri daha yaparak ilave faturalar düzenlediğini, bu nedenle davanın bu şahsa ihbar edilmesi gerektiğini, davalının kabulünde olan taşımalar yönünden davalının davacıya borcunun bulunmadığını ileri sürerek davanın reddine ve müvekkili lehine %40 tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Dava kendisine ihbar olunan ... vekili; davalı yanın cevap dilekçesinde iddia edilenlerin doğru olmadığını bildirdiği anlaşılmıştır.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, iddia, savunma, bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacıya ticari defterleri dışındaki tüm delillerini sunmak üzere kesin süre verildiği, davacının verilen kesin süre içerisinde başkaca delil bildirmediği, kesin süre geçtikten sonra bir kısım yazılı delil sunduğu ancak verilen kesin süre içerisinde belgenin sunulmamış olması nedeniyle bu belge delil olarak dikkate alınmadığı, inceleme günü olan 31/03/2017 tarihinde defterlerinin hazır edilmesi gerektiği konusunda gerekli ihtaratların yapıldığı ancak buna rağmen davalı defterlerinin inceleme gününde sunulmadığı, alacağının varlığını ispata yarar başkaca geçerli bir delil sunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.