Davacı vekili, müvekkili  Nusaybin Belediyesinde çalışırken Belediyece maaşından tasarrufu teşvik kesintisi yapıldığını ancak işverence katkı payları da katılarak nemalandırılması amacıyla Ziraat Bankası"na yatırılmadığını, 4853 sayılı Kanun"a 26.12.2006 tarihinde 5568 sayılı Kanunla eklenen ek 1. madde hükmü doğrultusunda tasarrufu teşvik hesaplarına dair tüm hak ve yükümlülükler 31.12.2007 itibariyle Hazineye devredildiğinden  davalının borçtan sorumlu olduğunu ileri sürerek tasarrufu teşvik ana para ve nema alacağının ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davaya bakmakta idari yargının görevli olduğunu, davada taraf sıfatlarının bulunmadığını, davalı işverenin yükümlülüklerini yerine getirmemesinden Hazinenin sorumlu tutulamayacağını, Hazine Müsteşarlığının sorumluluğunun Hazineye devrolunan miktarla sınırlı olabileceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece daha önce verilen 2009/579 esas, 2010/536 karar sayılı karar Yüksek 9. HD"nin 2010/50418 esas 2011/494 karar nolu kararıyla bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada alınan ek  bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı Hazine Müsteşarlığı vekilince temyiz edilmiştir.
Karara dayanak olan ek bilirkişi raporunda, değerleme yapılırken her yıl için ayrı ayrı değerleme oranı belirlenerek hesaplama yapılması yerine nasıl bulunduğu anlaşılamayan “değerlendirme toplamı”nın hesaplamaya esas alındığı görülmektedir. Denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Ayrıca Haziran 2006 tarihinden sonrası için değerleme yapılamaz, bu nedenle kabule göre de hesaplama hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, 12.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.