Müvekkilinin, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı vekili, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin feshedildiği tarihte davalı işyerinde 30"dan az işçi çalıştığı, işe iade davasının ön koşullarından 30 veya daha fazla işçi çalışması koşulunun gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.  
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Davacı vekili, gerek yargılama sırasında gerekse temyiz aşamasında, davalı işverenin aynı işkolunda faaliyet gösteren başka işyerlerinin bulunduğunu ileri sürerek, belgeler de ibraz etmek suretiyle, aynı iş kolundaki diğer iş yerlerinde çalışan işçilerinde dahil edilmesi halinde işçi sayısının 30"u aştığını bildirmiştir.
4857 sayılı Kanun"un 18. maddesine göre, işverenin aynı işkolundaki iş yerlerinde çalışan tüm işçilerin nazara alınarak, işçi sayısının belirlenmesi gerekmektedir. Sözü edilen hüküm  çerçevesinde,  dosyaya  sunulan  belgelerden  davalı  iş  yerinde  30"dan fazla  işçinin çalıştığı gözetilmeden, mahkemece, bu yönde bir değerlendirilme yapılmaksızın, 30 işçi        
koşulunun gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi hatalı olup, hüküm bozmayı gerektirmiştir. Kanun"un aradığı tüm önkoşulların gerçekleştiği görülmekle, mahkemece, işin esasına girilirek feshin haklı veya geçerli olup olmadığı yönünde karar verilmeli ve varılacak sonuca göre hüküm tesis edilmelidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 13.03.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.