MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ


Taraflar arasındaki ilk derece mahkemesinde görülen alacak ve tahliye davasında verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile kira aktinin feshi ile tahliye talebinin reddine, kira alacağının kısmen tahsiline yönelik olarak verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

HMK"nın 362/1-b maddesinde, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere 4 üncü maddede gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı düzenlemiş olup, hüküm davacı tarafından sadece tahliye davasının reddine yönelik olarak temyiz edilmiş olup, tahliye davası yönünden verilen hüküm kesin niteliktedir. HMK"nın 366. Maddesi atfıyla aynı Kanun"un 352.maddesi uyarınca kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının tahliye davasına yönelik temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 24.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.