
Esas No: 2013/11953
Karar No: 2014/14259
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/11953 Esas 2014/14259 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Afyonkarahisar İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2012/215-2013/219
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, işverence çalışma şartlarında yapılan esaslı değişiklik nedeniyle müvekkilinin işten ayrıldığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücretinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin davacının devamsızlığı nedeniyle haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak sözleşmenin davacı tarafından işi terk suretiyle geçerli sebeple feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece kıdem tazminatı faizinin başlangıç tarihi 27.07.2012 olarak hüküm altına alınmış ise de, sözleşmenin 27.02.2012 tarihinde feshedildiğinin dosya kapsamından anlaşılmasına göre kıdem tazminatına bu tarihten itibaren faize hükmedilmemesi yerinde değildir.
3-Davacı işçi noter aracılığı ile yaptığı 30.03.2012 tarihli bildirimi ile işçilik alacaklarının tebliğden itibaren on gün içinde ödenmesini de istemiştir. Bu ihtar işverene 03.04.2012 tarihinde tebliğ edilmiştir. Mahkemece temerrüdün ihtarnamenin tebliğinden 10 gün sonra gerçekleştiği düşünülerek fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarına 14.04.2012 tarihinden itibaren faiz işletilmiş ise de, davalının bu alacaklar bakımından dava tarihi olan 29.03.2012"de temerrüde düştüğü, davacının da 30.03.2012"den itibaren faiz talep ettiğinin anlaşılmasına göre, adı geçen alacaklara taleple bağlı kalınarak 30.03.2012"den itibaren faiz işletilmesi gerekirken, temerrüt tarihinin tespitinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil, bozma nedeni ise de; yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarının gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan sebeplerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan “27.07.2012” tarihinin hükümden çıkarılarak yerine “27.02.2012” ibaresinin yazılmasına, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3. ve 4. bentlerinde yer alan “14.04.2012” tarihlerinin hükümden çıkarılarak yerlerine “30.03.2012” tarihinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.