MAHKEMESİ : İzmir 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/01/2013
NUMARASI : 2011/750-2013/16

Hüküm süresi içinde davacı ve davalı E.. R.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, asıl işveren olan davalı E..... Üniversitesine ait iş yerinde, değişen alt işverenlere bağlı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı E.... Üniversitesi vekili, müvekkili kurumun ihale makamı olması sebebi ile işçilik alacaklarından sorumlu tutulamayacağını ileri sürerek davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiği, aralarında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunan davalıların işçilik alacaklarından müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı E.... Üniversitesi vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir .
2-Davalının temyiz itirazları yönünden, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tanıkları iş yerinde çalışmanını saat 07:30"da başladığını beyan etmişlerse de, hafta içi günlerinde çalışmanın bitiş saatine ilişkin ayrıntı beyanda bulunmamışlardır. Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda, hafta içi hangi saatler arasındaki çalışmanın esas alındığı belirtilmeksizin, günde dokuz saat çalışılarak kırkbeş saat mesai yapıldığı kabul edilmiş ve bunun dışında Cumartesi günleri gerçekleşen üç saatlik çalışma süresi üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Bilirkişi raporu denetime elverişsiz ve hatalıdır .
Öncelikle hafta içi beş gün çalışmanın hangi saatlere kadar devam ettiği hususunda tanıkların ayrıntılı beyanları alınmalı ve sonucuna göre davacının haftalık çalışma süresinin kırkbeş saati aşıp aşmadığı belirlenerek sonuca varılmalıdır. Eksik incelemeye dayalı karar verilmesi isabetsiz olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
3-Yıllık izin ücreti bakımından uygulanması gereken faiz konusunda taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık noktasını oluşturmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Ancak, Kanunda izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur. Bununla birlikte, faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir.
Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanun"un 34. maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir.
Bu sebeple, hüküm altına alınan yıllık izin ücret alacağının en yüksek mevduat faizi ile tahsiline karar verilmesi de hatalıdır .
4-Davacının temyiz itirazları yönünden ise, hüküm altına alınan kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve Mart ayı ücret alacağı, davacının son olarak aylık net 1.200,00 TL ücret aldığı kabul edilerek belirlenmiş olmasına rağmen, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının asgari ücret esas alınarak hesaplanması da hatalıdır.
Davacının hak kazandığı fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günleri ücret alacakları, aylık net 1.200,00 TL ücret ile çalıştığı dönemler için bu ücret esas alınarak hesaplanmalıdır . Geçmiş dönem ücret miktarları ise, son ücretinin asgari ücrete oranlanması sureti ile belirlenmeli ve dönemler itibari ile aldığı aylık ücret miktarlarına göre hesaplama yapılmalıdır. Bu hususun dikkate alınmaması da ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.