MAHKEMESİ : İstanbul 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2011/235-2012/767

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 27.04.2007-15.12.2011 tarihleri arasında müşteri hizmetleri sorumlusu olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem- ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ile yol ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin devamsızlık sebebiyle haklı olarak feshedildiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, ücret alacağı olmadığını, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışması olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının, davalıya ait işyerinde 27.04.2007-17.02.2011 tarihleri arasında 1.364,42 TL giydirilmiş brüt ücret ile çalıştığı, iş sözleşmesinin bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle işçi tarafından haklı olarak feshedildiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, ihbar tazminatına hak kazanamadığı, fazla çalışma yaptığı, ulusal bayram genel tatil ve yol ücreti ile ücret alacağı olduğu gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, yol ücreti ve ücret alacağı olup olmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece, davacı şahitlerin beyanları ile yapılan işin özelliği dikkate alınarak, davacının haftanın dört günü 07:30-23:00 saatleri arasında, bir gün 07:30-21:00 saatleri arasında, cumartesi günleri ise 07:30-17:00 saatleri arasında çalıştığı, hafta içi beş gün için iki saat, cumartesi günü için bir saat ara dinlenmesi düşülerek, haftanın dört günü 13,5 saat, 1 gün 11,5 saat, cumartesi 8.5 saat olmak üzere haftada toplam yetmişiki saat çalıştığı, yirmi yedi saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de, davacı şahitlerinin, davacı ile aynı işi yapan kişiler olmadıkları, davalı tanığınında işyerinde fiilen çalışan kişi olmadığı dikkate alındığında, işin niteliği ve dosya kapsamına göre davacının haftada beş gün üç saat, cumartesi günleri ise bir saat fazla çalışma yaptığının kabul edilmesi ve fazla çalışma ücretinin buna göre yapılması gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Öte yandan, ücret alacağı ile ilgili olarak dosyaya sunulan 22.10.2012 tarihli ödeme belgesine göre 443,07 TL" nin davacının T....G..... Bankası A.Ş."deki hesabına Şubat 2011 maaşı açıklamasıyla yatırıldığı görülmektedir. Hal böyle olunca, davacının bu ödeme ile ilgili beyanı alınarak bu ödemenin son aya ilişkin ücret ve yol parası karşılığı ödenip ödenmediği belirlendikten sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.