Danıştay 12. Daire 2021/12 Esas 2022/372 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/12
Karar No : 2022/372

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Antalya ili, Muratpaşa ilçesi, … Anaokulu müdürü olarak görev yapan davacı tarafından; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesinin birinci fıkrasının (D) bendinin (f) alt bendi uyarınca "1 yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezası" ile cezalandırılmasına ilişkin 21/05/2013 tarihli işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; daha önce verilen konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın, "vekâlet ücreti ve yargılama giderlerine" ilişkin kısmının Danıştay Onikinci Dairesinin 10/12/2019 tarih ve E:2017/2929, K:2019/9970 sayılı kararıyla bozulması üzerine; bozma kararına uyularak, "1 yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezasına" davacı tarafından itiraz edilmesine karşın, itiraz hakkında verilecek karar beklenmeksizin kesin olmayan nitelikte bir işleme karşı dava açıldığı gerekçesiyle; yargılama giderlerinin davanın açılmasına yol açan davacının üzerinde bırakılmasına ve 1.700,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Milli Eğitim Bakanlığının 27/04/2018 tarihli görüş yazısında, itirazın beklenmesi halinde hak kaybı söz konusu olabileceğinden, itiraz sonucu beklenmeksizin dava açılması gerektiğinin belirtildiği; ayrıca disiplin cezalarının uygulanması için kesinleşmesinin beklenmediği, dava devam ederken itirazın müspet sonuçlanmasının davanın açılmasına sebebiyet verdiği anlamına gelmediği, davalı idarenin eksik niteleme ve incelemeyle disiplin cezası tesis etmesinin, işbu davanın açılmasına yol açtığı belirtilerek, Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Dava konusu işlemin 12/06/2013 tarihinde davacıya tebliğ edildiği, davacı tarafından 17/06/2013 tarihinde Yüksek Disiplin Kuruluna itiraz edildiği, itiraz sonucu beklenmeksizin 26/07/2013 tarihinde dava açıldığı dikkate alındığında; yargılama giderlerinin davanın açılmasına yol açan davacı üzerinde bırakılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 50. maddesinin dördüncü fıkrasında, Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı hükmüne yer verilmiştir.
Temyizen incelenen kararda, İdare Mahkemesince bozma kararında belirtilen esaslara uyulduğu anlaşılmış olup, davalı idarenin dilekçesinde ileri sürülen temyiz nedenleri, kararın "yargılama giderlerinin davacının üzerinde bırakılmasına" ilişkin kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Mahkeme kararının, "davalı idare lehine 1.700,00-TL vekâlet ücretine hükmedilmesine" ilişkin kısmına gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun, 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı kuralına yer verilmiştir.
Anılan Kanun maddesinin gerekçesinde; temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıkların da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem de emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 31. maddesinin yollamada bulunduğu 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun "Yargılama Giderleri" başlıklı 323. maddesinde, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderleri arasında sayılmıştır.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 164. maddesinin ilk fıkrasında, avukatlık ücretinin avukatın hukukî yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade ettiği, son fıkrasında ise dava sonunda, mahkeme kararıyla Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine dayanılarak karşı tarafa yüklenecek vekâlet ücretinin avukata ait olduğu; 168. maddesinin son fıkrasında da, avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı kurala bağlanmıştır.
Bu düzenlemelere göre, avukatlık ücretinin tespitinde hukukî yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarife esas alınacak olması nedeniyle; uyuşmazlıkta, hükmün verildiği tarihin ortaya konulması gerekmektedir.
Dosyanın incelenmesinden; … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin ve 990,00-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine karar verildiği; anılan kararının "yargılama giderlerinin davalı idareye yükletilmesine" ilişkin kısmının Danıştay Onikinci Dairesinin 10/12/2019 tarih ve E:2017/2929, K:2019/9970 sayılı kararıyla bozulduğu, esasa ilişkin kısmının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği; İdare Mahkemesince, bozma kararına uyulmak suretiyle, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına ve 1.700,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine karar verildiği; temyize konu Mahkeme kararının sadece yargılama giderlerine yönelik hükümler içerdiği ve önceki kararın tamamlayıcısı niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre; Mahkemece, uyuşmazlığın esası hakkındaki kararın 01/06/2017 tarihinde verildiği dikkate alındığında, vekâlet ücretinin 01/06/2017 tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi dikkate alınarak (990,00-TL) belirlenmesi gerekirken, temyize konu kararın verildiği 21/09/2020 tarihinde yürürlükte olan Tarifeye göre (1.700,00-TL) belirlenmesinde usul kurallarına uygunluk görülmemiştir.
Ancak, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyize konu Mahkeme kararının hüküm fıkrasında yer alan "...Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 1.700,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,.." ibaresinin, "...esasa ilişkin kararın verildiği tarihte (01/06/2017) yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 990,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,..." şeklinde düzeltilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesi yolundaki ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının, yukarıda belirtilen şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.