MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkiline ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının hafta tatili çalışmasının bulunup bulunmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı işçi ayda iki hafta tatili çalışması yaptığını iddia ederken, davalı iddiayı kabul etmemektedir. Mahkemece 2011 yılı Kasım ayına kadar davacının ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilmiş ise de, söz konusu kabul dosya içeriğine uygun bulunmamaktadır. Dinlenen davacı tanıklarından, davacı ile birlikte aynı dönem birlikte, mühendis olarak çalışmış davacı tanığının davacının en az ayda bir hafta tatilinde çalıştığını; aynı dönem aynı görevde çalıştığını beyan eden diğer davacı tanığının ise ayda iki pazar çalışması yaptıklarını belirttiği ancak bu tanığın davalıya karşı aynı mahiyette açtığı alacak davasının bulunduğu tespit edilmektedir. Başka delillerle desteklenmeden tek başına husumetli tanık anlatımına itibar edilmesi mümkün değildir. Davalı tanıklarının hafta tatili çalışmasının varlığına yönelik ifadelerinin bulunmadığı da görülmekle, husumetsiz davacı tanığının anlatımı ile aynı çalışma düzeninde çalışan işçi tarafından açılarak Dairemizin incelemesinden geçen 2017/3751 Esas sayılı dava dosyasındaki kabul birlikte değerlendirildiğinde, davacının 2011 yılı Kasım ayına kadar ayda bir hafta tatilinde çalıştığı hususunun ispatlandığı anlaşılmakla, hafta tatili ücret alacağının bu kabule göre hesaplama yapılarak hüküm altına alınması gerekmektedir.
3-Taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık, ıslaha karşı zamanaşımı savunması noktasında toplanmaktadır.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu "eksik bir borç" haline dönüştürür ve "alacağın dava edilebilme özelliğini ortadan kaldırır.
Bu itibarla zamanaşımı savunması ileri sürüldüğünde, eğer savunma gerçekleşirse hakkın dava edilebilme niteliği ortadan kalkacağından, artık mahkemenin işin esasına girip onu incelemesi mümkün değildir.
4857 sayılı Kanundan daha önce yürürlükte bulunan 1475 sayılı Yasada ücret alacaklarıyla ilgili olarak özel bir zamanaşımı süresi öngörülmediği halde, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 32/8 maddesinde, işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir. Ancak bu Kanundan önce tazminat niteliğinde olmayan, ücret niteliği ağır basan işçilik alacakları, Borçlar Kanununun 126/1 maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 147) uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabidir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 7"nci maddesinde, iş mahkemelerinde sözlü yargılama usulü uygulanır. Ancak 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 447"inci maddesi ile sözlü yargılama usulü kaldırılmış, aynı yasanın 316 ve devamı maddeleri gereğince iş davaları için basit yargılama usulü benimsenmiştir.
Sözlü yargılama usulünün uygulandığı dönemde zamanaşımı def"i ilk oturuma kadar ve en geç ilk oturumda yapılabilir. Ancak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlükte olduğu dönemde 319 uncu madde hükmü uyarınca savunmanın değiştirilmesi yasağı cevap dilekçesinin verilmesiyle başlayacağından, zamanaşımı def"i cevap dilekçesi ile ileri sürülmelidir. 01.10.2011 tarihinden sonraki dönemde ilk oturuma kadar zamanaşımı definin ileri sürülmesi ve hatta ilk oturumda sözlü olarak bildirilmesi mümkün değildir.
Dava konusunun ıslah yoluyla arttırılması durumunda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulandığı dönemde, ıslah dilekçesinin tebliğini izleyen ilk oturuma kadar ya da ilk oturumda yapılan zamanaşımı defi de ıslaha konu alacaklar yönünden hüküm ifade eder. Ancak Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girdiği 01.10.2011 tarihinden sonraki uygulamada, 317/2 ve 319. maddeler uyarınca ıslah dilekçesinin davalı tarafa tebliği üzerine iki haftalık süre içinde ıslaha konu kısımlar için zamanaşımı def"inde bulunulabileceği kabul edilmelidir.
Somut olayda; davalı vekili tarafından usulünce ıslaha karşı zamanaşımı def"inde bulunulduğu; ancak, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacakları yönünden bu savunmanın dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır. Davalı vekilinin süresinde ileri sürülen ıslaha karşı zamanaşımı savunması değerlendirilmeden karar verilmesi hatalı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.