MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 08.04.2014 tarihli asıl dava dilekçesinde, müvekkilinin davalı işyerinde bekçi olarak 10.06.2011 tarihinde çalışmaya başladığını, işyerinde haftanın 6 günü, akşam 17:30"dan sabah 08:30"a kadar bir saat ara dinlenme kullanarak çalıştığını, haftalık 36 saat fazla çalışmasının bulunduğunu, fazla çalışma ücretinin kendisine ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davacı vekili, 08.05.2014 tarihli birleşen dava dilekçesinde, müvekkilinin 10.06.2011 tarihinden itibaren davalı işyerinde bekçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence 09.04.2014 tarihinde feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, asıl dava yönünden ibraz ettiği cevap dilekçesinde, zamanaşımı def"inde bulunduklarını, ayrıca davacının 270 saate kadar fazla çalışmasının ücrete dahil olduğunu, gerçekte 14 saat çalışmasının bulunduğunu, en az 1,5 saat ara dinlenme kullandığını, fazla çalışma ücretine hak kazanamadığını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı vekili, birleşen dava yönünden ibraz ettiği cevap dilekçesinde, davacının iş sözleşmesini haklı neden olmaksızın kendisinin feshettiğini, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, asıl dava ve birleşen davanın ayrı ayrı kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve fazla mesai süresinin hesaplanması noktasındadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, davacı, haftanın 6 günü 17.30-08.30 arasında çalıştığını, 1 saat ara dinlenmesi kullandığını, haftalık 36 saat fazla çalışması olduğunu beyan etmiş olup; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 6 günü 17.30-08.30 saatleri arasında çalıştığı, günlük 15 saat çalışmasının bulunduğunu, 1.5 saat ara dinlenme kullandığı, haftalık 36 saat fazla çalışması bulunduğu kabul edilmiştir. Ancak dinlenilen tanık beyanları ve dosya kapsamı uyarınca, davacının çalışmasının 18.00-08.00 saatleri arasında olduğu kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesabı gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde fazla çalışma ücreti hesabı hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.