MAHKEMESİ : ........ Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi



Davacı, davalılardan işverene ait iş yerinde 18/12/2004-31/03/2013 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalılardan .........Ltd.Şti. vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
........ Mahkemesince, davalılardan .........Ltd.Şti.vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
........ Mahkemesi kararının davalılardan .........Ltd.Şti.vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR


1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı işyeri vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, davacının davalı işyeri nezdinde 18/12/2004-31/03/2013 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
İlk derece Mahkemesince davanın kısmen kabulü ile “davacının 18.12.2004-31.03.2013 tarihleri arasında 995 gün süre ile davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak asgari ücret ile sürekli çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine” karar verilmiş, davalı işyeri vekilinin istinaf başvurusu üzerine ........ Mahkemesince yapılan yargılama neticesi ise “davacının 2004 yılı ve 2005 yılında çalıştığına dair ispata yönelik delil elde edilemediği, tanık beyanları esas alındığında davacının tanık ........ Kör"ün işten ayrıldığı tarihten itibaren yani 01/10/2006 tarihinden itibaren part time çalıştığı (ayda 10 güne tekabül edecek şekilde)” kanaatiyle; “davalı ... ......... ........San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.2 maddesi gereğince KABULÜNE, ........ 16. İş Mahkemesinin 17/01/2017 tarih, 2013/1491 E., 2017/9 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA, Davanın kısmen kabulüne, davacının 01/10/2006-31/03/2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak ve asgari ücretle 780 gün çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine” şeklinde yeni bir bir karar verildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 297/son maddesindeki: “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” hükmü uyarınca hüküm fıkrasının infaza elverişli ve açık olması gerekmektedir.
Hükümler, davayı esastan çözümleyen, taraflar arasındaki uyuşmazlığı sona erdiren nihai kararlardır. Hüküm ile taraflar arasındaki uyuşmazlık sona erer ve hüküm kesinleşince artık o uyuşmazlık hakkında yeni bir dava açılamaz. 6100 sayılı H.M.K."nın 297/son maddesi gereğince hüküm fıkrasının açık olması taraflara bahşedilen vazife ve haklar, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde yazılmalı, hüküm infazı kabil olmalıdır. Dava açıldığı tarihteki şartlara göre karara bağlanmalı, şarta bağlı ve terditli hüküm kurulmamalı, hüküm fıkrasında asıl taleple birlikte yardımcı talepler hakkında da karar verilmelidir.
Somut olayda, davacının davalı işyeri nezdinde kısmî (part-time) süreli olarak ve ayda 10 gün üzerinden çalıştığı gerekçesine dayalı olarak hüküm kurulmakla birlikte hükmün sonuç kısmında davacının davalı işyeri nezdinde geçen hizmet süreleri içerisinde ayda ne kadar süre ile çalıştığının belirtilmediği anlaşılmakla verilen kararın yeterince açık ve anlaşılır olmadığı, infaz kabiliyetinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı H.M.K."nın 370/2. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; İstanbul ........ Mahkemesi"nin 26/09/2017 tarih, 2017/786 Esas ve 2017/1405 Karar sayılı hükmünün 2 numaralı bendinin (a) fıkrasının tamamen silinerek yerine gelmek üzere;
“ a) Davacının davalı işyerinde 01/10/2006-31/03/2013 tarihleri arasında ayda 10 gün üzerinden hizmet akdine dayalı olarak ve asgari ücretle 780 gün çalıştığının tespitine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, ........ Mahkemesi hükmünün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesi"ne, kararın bir örneğinin de ........ Mahkemesi"ne gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davalılardan ......... Ltd. Şti."ye iadesine,
20/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.