7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 05/09/2012 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06/07/2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Dava, mirasçılık belgesi isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, 18.03.1924 tarihinde ölen müvekkillerinin mirasbırakanı (Abdurrahman ve Halime oğlu) Süleyman’ın İstanbul ili, Eyüp ilçesi, Gümüşsuyu Mahallesinde bulunan (eski 36 ada 2, 9, 10, 11, 12 ve 13 parsel sayılı taşınmazların) yeni 953 ada 2 parsel, 954 ada 5, 6, 7, 8, 9 parsel sayılı taşınmazların tapu kayıt maliki iken mahlul olması gerekçesiyle Eyüp 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1987/369 Esas 1991/685 Karar sayılı 18.12.1991 tarihli kararıyla taşınmazların mirasbırakan adına olan tapu kayıtları iptal edilerek davalı vakıf adına tescil edildiği, mirasbırakanın mirasçılarının müvekkilleri olması nedeniyle İstanbul 17. Asliye Hukuk Mahkemesinde 2007/63 Esas sayılı dosyasında tapu iptal ve tescil davası açtıklarını ve anılan dava dosyasına sunmak için müvekkillerinin mirasbırakanın mirasçıları olduğunu gösterir hasımlı mirasçılık belgesinin verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacıların mirasbırakanları olduğunu iddia ettikleri ...ile İstanbul 17 Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/63 Esas sayılı tapu iptal ve tescil davasına konu taşınmazlarda kayıt maliki olan Süleyman’ın farklı kişiler olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 2015/3400 Esas, 2015/11289 Karar ve 07.12.2015 tarihli kararı ile bozulmuştur.
Bozma kararına uyan mahkeme, davanın kabulüne, İstanbul 17. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/332 Esas sayılı dosyasına konu, Eyüp ilçesi, Gümüşsuyu Mahallesinde kain eski 36 ada 2, 9, 10, 11, 12, 13 parsel, yeni 953 ada, 2 parsel ve yeni 954 ada 5, 6, 7, 8, 9 parsel sayılı taşınmazların malikinin 52453133668 Türkiye Cumhuriyeti Kimlik Numaralı muris ...olduğu kanaatine varıldığına, 18.03.1924 tarihinde vefat eden muris Süleyman’ın mirasının tamamı; mülkte ve arazide 48 pay kabul edilerek farklı oranlarda davacılara aidiyetine karar vermiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 598. maddesi hükmünde başvurusu üzerine yasal mirasçı oldukları belirlenenlere, Sulh Mahkemesince veya noterlikçe mirasçılık sıfatlarını gösteren bir belge verileceği açıklanmıştır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 575. maddesi hükmüne göre, miras ölümle açıldığı gibi aynı Kanun"un 30.maddesi hükmüne göre de; nüfus kütüklerinde kayıt bulunmaması veya bulunan kaydın doğru olmadığının anlaşılması halinde, gerçek durumun her türlü delille kanıtlanması mümkün olduğu düzenlenmiştir.
743 sayılı Türk Kanunu Medenisi"nin nasıl uygulanması gerekeceğini gösteren 864 sayılı Kanun yanında, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun uygulanmasına ilişkin olarak da 4722 sayılı Kanun kabul edilmiştir. Anılan 4722 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"un 17. maddesinde, mirasçılık ve mirasın geçişinin miras bırakanın ölüm tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirleneceği öngörülmüştür. Bu bakımdan; kendisinden mirasçılık belgesi istenen 04.10.1926 tarihinden önce ölmüş ise, "emlak" niteliğindeki taşınmazlarda feraiz hükümlerinin, "arazi" niteliğindeki taşınmazlar için ise, 06.03.1912 tarihine kadarki ölümlerde 17 Muharrem 1284 tarihli İlk Tevsii İntikal Nizamnamesi, 06.03.1912 ile 04.10.1926 tarihleri arasındaki ölümlerde 21.02.1328 tarihli İkinci Tevsii İntikal Nizamnamesi hükümlerinin uygulanması, mirasçılardan Türk Kanunu Medenisi"nin yürürlüğe girdiği 04.10.1926 tarihinden 3678 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 23.11.1990 tarihine kadar ölenlerde değişiklikten önceki Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin, bu tarihten Türk Medeni Kanunu"nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 3678 sayılı Kanunla getirilen değişik hükümlerinin, 01.01.2002 tarihinden sonra da 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümlerinin uygulanması gerekir.
21.02.1328 tarihli İkinci Tevsii İntikal Kanununun 7. maddesine göre, birinci ve ikinci derecedeki miras sahiplerinden veya büyük baba veya büyük analardan hiçbiri bulunmazsa karı veya koca arazide, mirasın tamamına hak kazanır. ( Özuğur Aliihsan, Türk Medeni Kanunundan Önce ve Sonra Miras Hukuku, 2. Cilt, 4. Baskı, sayfa 1794; Şener Esat, Miras Hak ve Payları Feraiz ve İntikal Hükümleri Dahil, Ankara, Seçkin Yayınevi, 1996, sayfa 91; Berki Ali Himmet, Miras ve Tatbikat, Feraiz – İntikal - Medeni Kanunda Miras, 2. Baskı, Ankara, Türkiye Matbaacılık, 1951, sayfa 154)
Emlak niteliğindeki taşınmazlarda uygulanması gereken Feraiz hükümlerine göre ise, mirasçılardan sadece mirasbırakanın karısı kalmış ise, sağ kalan karı mirasın 1/4’ünü alır kalanı ise hazineye ait olur (Özuğur Aliihsan, Türk Medeni Kanunundan Önce ve Sonra Miras Hukuku, Cilt: 2, 4. Baskı, sayfa 1761; Şener Esat, Miras Hak ve Payları Feraiz ve İntikal Hükümleri Dahil, Ankara, Seçkin Yayınevi, 1996, sayfa 89, 90; Berki Ali Himmet, Miras ve Tatbikat, Feraiz – İntikal - Medeni Kanunda Miras, 2. Baskı, Ankara, Türkiye Matbaacılık, 1951, sayfa 107)
Somut olayda, dosyada mevcut Haziran 1327 tarihli Senedi Hakani, eski tapu kayıtları, osmanlıca tapu kayıt ve işlemlerin çevirilerine ilişkin eski yazı bilirkişisi Fevzi Kaygı raporu, diğer bilirkişi raporları, 36 ada 21 parsel sayılı taşınmazda 25.01.1955 tarihli resmi satış akit metninde kayıt maliki (Abdurrahman oğlu) Süleyman’ın 19.03.1340 tarihinde ölümü ile mirasçısının Ayşe Nevber Uçar olduğuna ilişkin ifade, muris ...tarafından (hicri takvime göre) 1338 ve 1339 yıllarında eski 10 ve 11 parsel sayılı taşınmazlarda 5693, 1198 ve 3144 sayılı muamele dosyalarında yapılan pay satış işlemleri, işlem dosyalarında mevcut 09.02.1323 tarihli nüfus tezkereleri ve belirtilen belgelerin çevirileri dikkate alındığında tapu kayıt maliki Abdurrahman oğlu Süleyman’ın davacıların mirasbırakanı olan (Abdurrahman ve Halime oğlu, 18.03.1924 tarihinde ölen, 52453133668 Türkiye Cumhuriyeti Kimlik Numaralı) ...olduğu anlaşılmakta olup mahkemenin bu yöndeki tespiti yerindedir.
Davalının delil olarak dayandığı Eyüp ilçesi, Zeynep Hatun Mahallesi, cilt: 17, sayfa: 46, hane:7’deki nüfus teskeresi ve Eyüp Sulh Hukuk Mahkemesinin 1981/1046 Esas sayılı mirasçılık belgesine göre, davalının kayıt maliki olduğunu iddia ettiği Muş doğumlu Abdurrahman ve Duriye oğlu Süleyman, 1323 yılında ölmüştür. Taşınmaz kayıt maliki ...tarafından 1338 ve 1339 (hicri takvime göre) tarihlerinde tapuda bizzat yapılan pay satış işlemleri ve işlem dosyalarına sunduğu 09.02.1323 tarihli nüfus tezkerelerindeki bilgiler dikkate alındığında ise, davalının bu yöndeki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Öte yandan mirasbırakan Süleyman’ın, 18.03.1924 (1340) tarihinde ölümü ile geriye tek mirasçısı eşi Ayşe Nevber Uçar kalmıştır. Mirasbırakan 743 sayılı Türk Medeni Kanununun yürürlük tarihinden önce ölmüş olup mirasçılık belgesi mülkte (emlakte) Feraiz hükümlerinin, arazide ise 21.02.1328 (1912) tarihli İkinci Tevsii İntikal Nizamnamesi hükümlerinin uygulanması, mirasçılardan 743 sayılı Medeni Kanun ve 4271 sayılı Türk Medeni Kanununun yürürlüğünden sonra ölenler olduğu taktirde, mülk ve arazi ayırt edilmeksizin ilgili Medeni Kanun hükümlerinin uygulanması bu suretle mirasçıların ve paylarının belirlenmesi gerekmektedir.
21.02.1328 tarihli İkinci Tevsii İntikal Kanununun 7. maddesine göre, birinci ve ikinci derecedeki miras sahiplerinden veya büyük baba veya büyük analardan hiçbiri bulunmazsa karı veya koca arazide, mirasın tamamına hak kazanacağından mahkemece araziye ilişkin belirlenen mirasçılar ve miras payları isabetli ise de emlakte feraiz hükümlerine göre belirlenen mirasçılar ve miras payları doğru değildir. Yukarıda açıklandığı üzere, emlakte feraiz hükümlerine göre, mirasçılardan sadece mirasbırakanın karısı kalmış ise, sağ kalan karı mirasın 1/4’ünü alır, kalanı ise Hazineye ait olur. Ancak mahkemece emlakte feraiz hükümlerine göre Hazine’nin mirasçılığı ve miras payı dikkate alınmaksızın tüm pay Ayşe Nevber Uçar mirasçısı olan davacılara verilmiştir. Belirtilen nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 14.10.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.