Esas No: 2020/4596
Karar No: 2022/13990
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4596 Esas 2022/13990 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Mahkeme, sanık hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarında mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz isteği reddedilerek, mahkemenin verdiği kararın bozulmasına karar verilmiştir. Sanık, yaralama suçunu kabul etmekle birlikte, tehdit suçunu kabul etmemiştir. Bazı tanıkların beyanı da değişmiştir. Bu sebeple, hükümler yeterli gerekçelerle kurulmamıştır. Ayrıca, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte ve aynı mağdura karşı işlenmesi halinde uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Sanık hakkında TCK'nın 86/3.e maddesinin uygulanmaması karşısında, hükümden sonra yürürlüğe giren kanunlar da açıklanmış ve kasten yaralama suçu yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 58. maddesi, 86/1. maddesi, 86/3.e maddesi, 106/2c maddesi ve 6763 sayılı kanunun ilgili maddeleri ile CMK'nın 253. ve 254. maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre mükerrir olan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmamasının aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı belirlenerek yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda atılı tehdit ve kasten yaralama suçlamalarını kabul etmemesi, temyiz dışı sanık ...’ın mağdur ...’ya yönelik yaralama eylemeni kendisinin gerçekleştirdiğine yönelik ikrarda bulunması; tanıklar ... ve ...’in soruşturma aşamasında her iki sanığın da mağduru darp ettiği ve sanık ...’un “ben Arif ulan Arif patronuna selam söyle” dediğine yönelik beyanlarını değiştirerek kimin vurduğunu görmediklerini ve sözleri duymadıklarını beyan etmeleri karşısında; temyiz dışı sanık ...’ın ikrarına neden itibar edilmediği ve tanıkların soruşturma aşamasındaki beyanlarına neden itibar edildiği, hangi anlatıma hangi nedenlerle üstünlük tanındığı kararda açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre;
2-Sanık hakkında TCK 86/3.e maddesinin uygulanmaması karşısında, hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi uyarınca, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte ve aynı mağdura karşı işlenmiş olması hâlinde uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağı ve sanık hakkında TCK’nın 86/1. maddesi uyarınca açılan davanın mağdurunun ... olduğu, somut olayda birlikte işlenen tehdit suçunun(TCK 106/2c) mağduru ile kasten yaralama suçunun mağdurunun farklı olması nedeniyle anılan Kanun hükümleri ile değişik CMK’nın 253/3. maddesinin artık uygulama alanı bulmayacağı ve suç tarihinde sanığın mağdur ...’ya yönelik TCK'nın 86/1 maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; CMK’nın 254. maddesi gereğince kasten yaralama suçu yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
