MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, Ankara 18. Asliye Ticaret Mahkemesinde açtığı dava ile menfi talebinde bulunmuştur.
Mahkemece; yapılan yargılama neticesinde davaya bakma görevinin Tüketici Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle 31/10/2013 tarih ve 2012/295 Esas ve 2013/285 Karar sayılı kararı ile mahkemenin görevsizliği nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Görevsizlik kararı sonrası yargılama Ankara 10. Tüketici Mahkemesi tarafından yapılmış olup, mahkemenin30/01/2014 gün ve 2014/379 Esas ve 2014/199 Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilmiştir.
Dosya merci tayini için Yargıtay 17. Hukuk Dairesine gönderilmiş olup, 17.Hukuk Dairesinin 16.10.2014 tarih ve 2014/12062 Esas ve 2014/13546 Karar sayılı kararı ile Ankara 18. Asliye Ticaret Mahkemesi yargı yeri olarak belirlenmiştir.
Yargı Yerinin belirlenmesi sonrası davanın yargılaması görevli Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve mahkemenin 29/12/2016 tarih ve 2015/37 Esas, 2016/671Karar sayılı kararı ile davanı kabüle karar verilmiştir.
İş bu kararın, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü,
Geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Ankara 18.Asliye Ticaret Mahkemesi ile Ankara 10. Tüketici Mahkemesinin görevsizlik kararları sonrasında Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin yukarıda belirtilen ilamı ile merci tayini yapıldıktan sonra, Yargıtay dosyadan elini çekmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 29/12/2016 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “ İstinaf “ olup, görevli merciinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 02.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.