İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6580 Esas 2019/16213 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6580
Karar No: 2019/16213
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6580 Esas 2019/16213 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/6580 E., 2019/16213 K. numaralı kararında, sanık ve katılanın kavga ettiği ve her ikisinin de kasten yaralama suçundan cezalandırıldığı belirtilmiştir. İlk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiği ve bu kapsamda sanık hakkında %25 indirim yapılması gerekirken %33 oranında indirim yapıldığı ifade edilmiştir. Sanığın İETT şoförü olduğu ve suçu nüfuzunu kötüye kullanmak suretiyle işlediği tespit edilmiş ve sanık hakkında TCK'nin 86/3-d maddesinin uygulanmadığı belirtilmiştir. TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesinin ise infaz aşamasında dikkate alınabileceği ancak bozma nedeni yapılmadığı kaydedilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmü ve TCK'nın 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/6580 E. , 2019/16213 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... ile katılan ..."un karşılıklı olarak kavga ettikleri ve her ikisinin de kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilen olayda, ilk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle; 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanmasında TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından;
İETT Şoförü olan sanığın katılana karşı kasten yaralama suçunu nüfuzunu kötüye kullanmak suretiyle işlediği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-d maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.