Mahkeme : ANTALYA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) İstinaf başvurusunun esastan reddi
b) Temyiz isteminin reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ
Sanığın 29/05/2018 tarihli dilekçesi ile cezasının onaylanmasını talep etmesinden sonra hükmün sanık müdafii tarafından 04/06/2018 tarihinde temyiz edildiği, daha sonra sanığın 02.07.2018 tarihli dilekçesiyle yeniden cezasının onanmasını istediği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin CMK"nın 261/1. maddesi uyarınca reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin 22/06/2018 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun olduğundan, sanık müdafiinin bu karara yönelik temyiz isteğinin yerinde görülmemesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 296. ve 298. maddeleri uyarınca 22/06/2018 tarihli red kararının ONANMASINA, dosyanın Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına verilmesine, 10/04/2019 tarihinde ..."un karşı oyu ile oyçokluğuyla karar verildi.


MUHALİF GÖRÜŞ

Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesi 06.03.2018 tarihi ve 2017/259 esas, 2018/69 karar sayılı kararı ile sanığa 8 yıl 4 ay hapis cezası verilmiş olup bu karardan 1 gün sonra yani 07.03.2018 tarihinde sanık doğrudan mahkemeye verdiği dilekçesinde, "cezamın onanmasını istiyorum" şeklinde talepte bulunmuştur. Mahkeme de; sanığın dilekçesindeki bu cümlesinden; kararı istinaf talep etmeyip onaylanmasını istediği şeklinde yorumlayıp, aynı gün sanık vekilinin verdiği istinaf süre tutum dilekçesine karşılık "sanığın yazdığı dilekçe ile dosyasının
onaylanmasını talep ettiği, sanık iradesinin bu durumda üstünlük sağlanacağı"ndan bahisle 20.03.2018 tarih ve 2017/259 esas, 2018/69 karar sayılı ek kararıyla sanık vekilinin istinaf talebinin reddine karar vermiştir.
Oysa sanık dilekçesinde; kararı istinaf etmediğini yada etmeyeceğini açıkça belirtmediği gibi kararın hemen kesinleştirilmesini istediğine ilişkin de açık bir ifade bulunmamaktadır. Verilen bu ek kararın sanık ve müdafiine tebliği üzerine, sanığın süresinde verdiği 26.03 2018 tarihli dilekçesinde; ek kararı Antalya Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesini (yani istinaf ettiğini) açıkça beyan etmiştir. Bundan da anlaşılıyor ki, sanığın baştan beridir iradesinin verilen hapis cezasına karşı kanun yoluna başvurmak olduğu, ancak bu iradesini kendince "cezamın onanmasını istiyorum" cümlesi ile ifade ederken bu kelimenin hukuk dilinde "kararı onaylama" anlamına gelebileceğini, mahkemenin de böyle yorumlayacağını düşünemediği kanaatindeyim.
Ceza Genel Kurulu 23.10.2018 tarih ve 2017/1-842 esas, 2018/457 karar sayılı ilamında özetle, sanığın “…..dosyamın onaylanmasını istiyorum” şeklindeki talebinin dosyanın bir an önce sonuçlanmasına yönelik olduğu, dilekçelerinde temyizden vazgeçtiğine dair açık bir ibare yazılı olmadığı gibi müdafisinin de bu yönde bir talebinin olmadığı anlaşıldığından, ……” şeklinde bir karar vermiştir.
Yukarıda da belirtildiği üzere, sanığın 26.03.2018 tarihli dilekçesinde; mahkemenin ek kararını istinaf etmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi verdiği 22.05.2018 tarih ve 2018/707 esas, 2018/464 karar sayılı kararı ile mahkemenin ek kararını yerinde bulup istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir.
Sanık müdafii 04.06.2018 tarihli süresinde verdiği dilekçesinde bu esastan red kararını temyiz etmiş isede; Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi sanığın vekilinden önceden verdiği 29.05.2018 tarihli dilekçesinde "almış olduğum cezamın onaylanmasını istiyorum" şeklindeki beyanını CGK.nın yukarıda anılan kararının aksine bir yorumla "cezanın onanması isteği" olarak değerlendirip, 22.06.2018 tarih ve 2018/707 esas, 2018/464 karar sayılı ek kararıyla sanık müdafiinin temyiz talebini reddetmiştir. Bu red kararı üzerine sanık müdafiinin süresinde temyizi üzerine dava dosyası dairemize gelmiştir.
Sonuç olarak; sanığın dilekçesindeki "cezamın onanmasını istiyorum" şeklindeki ifadesinden dosyanın kanun yolu ile incelenmesini talep ettiği halde, sanığın istinaf yasa yolu denetim hakkını elinden alan ilk derece mahkemesinin anılan ek kararı ile bu kararı uygun bulan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin asıl ve ek kararlarını yerinde gören çoğunluk görüşüne karşı olduğumu belirtiyorum. 10.04.2019