MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen reddine kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, müdürü olduğu üç şirketin davalı kuruma olan borçları nedeni ile adına kayıtlı taşınmazın Ankara 22. İcra Müdürlüğü"nün 2001/64 talimat sayılı icra takibi sonucu satıldığını, satıştan gelen 39.787,94 TL"nin icra müdürlüğü tarafından davalının hesabına aktarıldığını, kalan 5.630,89 TL"nin ise ... Otomobil Ticaret şirketine ait borçlara dağıtıldığını, ... Otomobil Ticaret şirketinin bu miktarda borcu olmadığını, aynı zamanda kuruma olan borçları nedeni ile 5458 sayılı kanundan yararlanma isteminde bulunduğunu, taksitlendirme dilekçesinin onaylandığını, taksitleri ödemeye başladığını, her ne kadar yapılandırma ve taksitlendirme için başvurmuş ise de aslında tüm borçlarının icra müdürlüğünden gelen para ile ödendiğini, bu ödemeden de haberdar olmadığından 21.07.2008 tarihinde ... Otomobil Ticaret şirketi için 7.756,69 TL taksit ödemesi yaptığını belirterek fazla tahsil edilen bedelin iadesi için fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla 7.756,69 TL"nin 02.06.2006 tarihinden itibaren en yüksek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın zamanaşımına uğradığını, icra dosyasına yapılan ödemeden kalan 5.630,89 TL" nin davacı işverenin talebi ile borçlarına mahsup edildiğini, borcun 1.889,48 TL"nin 1995 yılı 9 ve 10 ay sigorta primlerine, konut edindirmeye 77,61 TL, tasarruf teşvik borcuna 3.663,80 TL ödeme yapıldığını, 21.07.2008 tarihinde yapılan 7.756,69 TL ödemenin ise 5510 yapılandırma borçlarına mahsup edildiğini, mükerrer ödeme olmadığını ileri sürerek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller, tüm dosya kapsamı ve alınan bilirkişi raporuna göre, davacı/borçlu fazla ödeme yaptığını iddia etmiş ise de; yapılan ödemelerin mükerrer olmadığı, borca ilişkin olduğu saptandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, davalı ..."na yapılan prim ödemelerinin mükerrer olup olmadığına ilişkindir.
Somut olayda mahkemece, mükerrer ödeme yapılıp yapılmadığının tespiti için iki rapor alınmış, alınan raporlarda davacı tarafından 21.07.2008 tarihinde yapılandırma kapsamında yapılan ödemenin; 10/1995 ile 06/1997 tarihleri arası eski dönem borçlarına mahsup edildiği, 02.06.2006 tarihindeki ödemenin ise, bir kısmı prim, tasarruf teşvik fonu alacaklarına ilişkin olduğu belirlenerek davacı tarafından mükerrer ödeme yapılmadığı belirtilmiştir. Davacının tasarruf teşvik fonu ödemelerini ... Bankasına yaptığına dair itirazı üzerine, bankaya yazı yazılmış, gelen cevapta davacı şirkete ait 1993 Ekim- 1995 Ağustos detayının gönderildiği fakat hükme esas alınan raporda yazı cevabının irdelenmediği anlaşılmıştır. Bunun dışında davacının ödemelerine mahsup edilen borçların kalem kalem ait oldukları yıllarla birlikte detaylandırılmadığı görülmüş, bu hali ile raporların hükme esas alınamayacağı tespit edilmiştir.
O halde mahkemece, davalı kurumdan davacının ödemelerine mahsup edilen borçların (her borç kaleminin açıklanması suretiyle) hangi dönemlere ait olduğunun kalem kalem belirtilmek suretiyle belge ve bilgi istenilmesi, ardından bankadan gelen yazı cevabı da incelenerek mükerrer ödeme hususunun açıklığa kavuşturulması için aralarında SGK hesap uzmanı olan 3"lü bilirkişiye dosyanın tevdiyle taraf ve Yargıtay denetime açık rapor alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile itiraza uğrayan rapora göre karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"un 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"un 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.