MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; kiracısı olan davalının kira bedellerini ödenmemesi üzerine Ankara 19.İCM"nün 2013/14222 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, davalının takibin 13.700,00 TL"lik kısmına itiraz ettiğini beyan ederek itirazın iptali ve takibin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı; icra dosyasına yaptıkları itiraz gibi Aralık 2012- Eylül 2013 kira borcu 10 aylık 8.000,00 TL olduğunu, 4.500,00 TL"sinin ödendiğini, kalan borcun 3.500,00 TL olduğunun kabul edildiğini, 26/12/2013 tarihli tutanak ile kalan 3.500,00 TL"yi ödediğini, diğer muaccel kira borçlarının TBK"nın 346.maddeye göre geçersiz olduğunu, icra takip dosyasına anahtar tesliminin tahliye niteliğinde olduğunu, 29/11/2013 tarihinden sonraki kira paralarının kira mahrumiyeti olarak talep edilmesinin mümkün olmadığını, bunun kira borcuna mahsup edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile Ankara 19. İcra Müdürlüğünün 2013/14222 sayılı takip dosyasına yapılan itirazın iptaline, takibin 2.106,70 TL asıl alacak üzerinden devamına, davalının 15 aylık kira bedeli karşılığı 12.000,00 TL"den 4.500,00 TL"yi takipten önce ödediği, 3.500,00 TL"yi de kabul ettiğinden bakiye 4.000,00 TL"nin %20"sine tekabül eden 800,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline, davalının takipten önce ödediği 4.500,00 TL ile ödemesi gerekenden fazla talep olan 5.200,00 TL"nin toplamı olan 9.700,00 TL"nin %20 "si oranındaki 1.940,00 TL kötü niyet tazminatının davacıdan tahsiline karar verilmiş, hükmün taraflarca temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay 6.Hukuk Dairesi Başkanlığı"nın 31.03.2016 tarih ve 2015/7606 Esas- 2016/2645 Karar sayılı ilamı ile
davalının tüm, davacının sair temyiz itirazları reddedilerek “...Kiralananın 19.12.2013 tarihinde tahliye edildiği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu tarihe kadar davacının 12 ay 19 günlük kira alacağı bulunmakta olup kira sözleşmesinde artış şartı da bulunmadığından aylık kira bedelinin davalı kiracının iddia ettiği gibi 800TL olduğu, buna göre 12 ay 19 gün kira bedelinin 10.106 TL olduğu anlaşılmaktadır. Bu tutardan davalı kiracının yaptığı ödeme tutarı olan 4.500 TL’nin mahsubu halinde itiraz edilen kısmın 5.606 TL olduğu anlaşılmaktadır. Belirlenen bu tutardan ayrıca davalının kiralananı tahliye ettiği 19.12.2013 tarihinde haklı nedenle tahliye etmemiş olması nedeniyle “Kiralananın kira sözleşmesinin bitiminden önce geri verilmesi” başlıklı TBK 325. maddesindeki düzenleme ile 818 sayılı Borçlar Kanunu 98. maddesinin (6098 sayılı TBK 114.madde) atfıyla aynı kanunun 44. maddesi (6098 sayılı TBK 52. madde) birlikte değerlendirilerek, belirlenecek makul süre için mahrum kaldığı kira bedeli hesaplanmalı, 5.606 TL ile belirlenecek makul süre kira bedelinin toplamı üzerinden itirazın iptaline karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı gerekçeyle itirazın kısmen iptaline karar verilmiş olması doğru değildir. Ayrıca 5.606 TL ödenmemiş kira alacağı üzerinden davacı yararına icra inkar tazminatına karar verilmesine, davalı-kiracı, davacı-kiraya verenin kötü niyetli olduğunu kanıtlayamadığından davalı-kiracının icra inkar tazminatı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle bu hususlara aykırı karar verilmiş olması da doğru değildir.” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece; bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda iki buçuk ay olarak belirlenen makul süre için 2.000 TL’lik tazminat miktarı itiraz edilen alacağa eklenmek suretiyle, davanın kısmen kabulü ile; davalının Ankara 19.İCMD"nün 2013/14222 esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın 4.106,00 TL üzerinden iptali ile takibin devamına, 2.106,00 TL alacak üzerinden % 20 oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının kötüniyetli olduğu belirlenemediğinden davalı aleyhine kötü niyet tazminatı takdirine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacının kötü niyet tazminatına yönelik hükme ilişkin temyiz itirazları yönünden;
İcra İflas Kanunun 67/2.maddesi uyarınca itirazın iptali davasının kısmen veya tamamen reddi halinde, borçlu lehine hükmedilecek tazminat kötü niyet tazminatı olup, borçlu lehine kötü niyet tazminatına hükmedilebilmesi için icra takibinin haksız olmasının yanında takip alacaklısının kötü niyetli olması gerekir. Alacaklı icra takibi başlatmakta kötü niyetli değilse aleyhine kötü niyet tazminatı hükmedilemez.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 31.03.2016 tarihli ilamında da belirtildiği gibi davalı-kiracı, davacı-kiraya verenin kötü niyetli olduğunu kanıtlayamadığından davacı aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmemelidir. Mahkemece; davacı aleyhine kötü niyet tazminatı takdirine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken davalı aleyhine kötü niyet tazminatı takdirine yer olmadığına karar verilmesi doğru değildir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazının kabulü ile hükmün 1. fıkrasının 4. bendinde yer alan “Davalı aleyhine kötü niyet tazminatı takdirine yer olmadığına,” ifadesi hükümden çıkarılarak yerine “Davacı aleyhine kötü niyet tazminatı takdirine yer olmadığına,” ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.