Danıştay 3. Daire 2018/2572 Esas 2022/360 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2572
Karar No : 2022/360

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Gayrimenkul Taahhüt Yatırım Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, inşa ettiği ve satışını gerçekleştirdiği gayrimenkullere ilişkin olarak düzenlediği faturalarda katma değer vergisi oranını yanlış uygulayarak ödenmesi gereken katma değer vergisini eksik beyan ettiği yolunda saptamaları içeren vergi inceleme raporu uyarınca 2010 yılının Kasım ve Aralık dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ve tekerrür hükümleri uyarınca artırılak kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Gayrimenkullerin iş yeri olarak satıldığı ve fiilen de iş yeri olarak kullanıldığı somut tespitlerle ortaya konulduğundan yapılan tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyata ve özel usulsüzlük cezasına ilişkin ihbarnamelerin davacının bilinen adresinde tebliğ edilemediğinden bahisle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre mahalle muhtarına bırakılmak suretiyle tebliğ edildiği ve söz konusu ihbarnamelerden 29/01/2016 tarihinde haberdar olunduğu belirtilerek bakılan davanın açıldığı anlaşılan olayda, yapılan tebligatın 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 93. maddesi ve devamı hükümlerine uygun olmadığı dikkate alındığında, zamanaşımı süresi geçirildikten sonra davacı tarafından öğrenildiğinin kabulü gereken salınan vergi ve kesilen cezalarda hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, davacı istinaf başvurusu kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararı kaldırıldıktan sonra dava konusu vergi ve cezalar kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına düzenlenen ihbarnamenin bilinen adresine gidilmesine rağmen bulunmaması nedeniyle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi uyarınca muhtarlığa bırakılmak suretiyle tebliğ edilmesinin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 02/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.