MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalıya ait taşınmazı 21.08.2001 tarihli sözleşme ile 18.07.2001 tarihinden başlamak üzere üç yıllık süre ile kiraladığını, kira sözleşmesi sona ermeden zor kullanmak suretiyle 05/06/2002 tarihinde tahliye ettirildiğini, Bursa 2.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/583 E. sayılı dosyası üzerinden açtığı dava sonucu kiracılığın tespitine karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini, kira süresinin bitimine kadar kira bedellerini ödediğini, ödediği kira bedelinin iade edilmediğini ve maliki olduğu menkul malların kendisine teslim edilmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, tahliye tarihinden sonra ödediği kira parasının istirdatına, menkul malların iadesine, iadesi mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davacının akde aykırı davranışları nedeniyle kolluk marifeti ile taşınmazın tahliye edildiğini, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, aynı talebe ilişkin kesin hüküm bulunduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kesin hüküm sebebiyle reddine dair verilen kararın davacı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6.Hukuk Dairesinin 20.10.2014 tarihli ve 2014/8508 E., 2014/11253 K.sayılı ilamı ile; "..Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, temyiz eden davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. Davacının istirdat talebine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; davacı davada, tahliye tarihinden sonra ödenen kira bedelinin iadesini talep etmiştir. Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/258 E, 2008/423 K sayılı dosyasında davacının istirdat talebi bulunmadığından bu dava için kesin hüküm teşkil etmez. Mahkemece işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır." gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulü ile taleple bağlı kalınarak 1.000,00 TL"nin işlemiş yasal faizi olan 1.992,41 TL yasal faiz alacağı ile birlikte toplam 2.992,41 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, diğer talepler konusunda verilen karar Yargıtayca onandığından yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hükmün taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 27.04.2017 tarihli ve 2017/1863 E., 2017/6123 K.sayılı ilamı ile; "..Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı kiracının temyiz itirazlarının reddi gerekir. Davalı kiraya verenin temyiz itirazlarına gelince; zamanaşımı maddi hukuktan kaynaklanan bir def"i ve savunma aracı olup, davanın başında, süresinde verilecek cevap dilekçesinde (veya sözlü yargılama usulünde ilk oturumda esasa girişilmeden önce) ileri sürülmelidir. Aksi takdirde savunmanın genişletilmesi ve değiştirilmesi yasağı nedeniyle karşı tarafın izni(açık veya zımni) olmaksızın ileri sürülmesi söz konusu olmaz. O halde mahkemece davalının zamanaşımı itirazı üzerinde durularak TBK" nun 146. maddesi uyarınca zamanaşımı süresinin 10 yıl olduğu dikkate alınarak zamanaşımı itirazı hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir." gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonucunda; görevsizlik kararının davalı Özel İdare"ye 20/02/2014 tarihinde tebliğ edilmiş olması, davalının zamanaşımı itirazını içerir dilekçede hakim havale tarihinin 24/02/2014 olması, zamanaşımı itirazının süresinde sunulmuş olması, davacının dava dilekçesinde 05/06/2002 tarihinde haksız yere tahliye edildiğini belirtmesi, davayı 18/06/2013 tarihinde açması ve bu kapsamda TBK"nın 146.maddesinde belirtilen 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolmasından sonra davanın açıldığının anlaşılması nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Taraflar arasında 18.07.2001 başlangıç tarihli 3 yıl süreli kira sözleşmesi imzalandığı ve davacı kiracının taşınmazı 05.06.2002 tarihinde kolluk vasıtasıyla tahliye etmesinin sağlandığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Davacı kiracı, Bursa 2.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/583 E. sayılı dosyası üzerinden açtığı dava sonucu, mahkemenin 01.04.2003 tarihli ve 2003/321 K.sayılı kararıyla kiracılık sıfatının devam ettiğinin karar verildiği, kararın 16.12.2004 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece; 10 yıllık zamanaşımı süresinin başlangıcı olarak davacı kiracının tahliye tarihi olan 05.06.2002 tarihi esas alınmış ve 25.11.2013 dava tarihi itibariyle 10 yıllık zamanaşı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın zamanaşımından reddine karar verilmiş ise de, davacı kiracı dava dilekçesinde açıkça kira süresinin bitimine kadar olan kira bedellerini ödediğini belirterek, tahliye tarihinden sonra ödediği kira parasının iadesini istemiş, ödemeye ilişkin 03.01.2003-14.09.2004 tarih aralığındaki bir kısım makbuzları dosyaya sunmuştur. Zamanaşımına uğramayan dönemle ilgili, mahkemece, esasa ilişkin bir inceleme yapılması gerekmektedir.
O halde mahkemece; tahliye tarihinden sonraki döneme ilişkin davacı kiracı tarafından ödenen kira bedelleri yönünden, dava tarihinden geriye doğru 10 yıllık süre içerisinde zamanaşımına uğramayan ödemelerin belirlenerek, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, davanın tümden zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.