MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2010/425-2013/105

DAVA : Taraflar arasındaki, icra takibine yapılan itirazın iptali, icra-inkar tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 10.06.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat B. D.ile karşı taraf adına Avukat A. A. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı Kurum, davalı şirket aleyhine Ümraniye 2. İcra Müdürlüğü"nün 2009/8870 esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, borçluya gönderilen örnek no 7 ödeme emrine itiraz ettiğini, yapılan itirazın haksız ve mesnetsiz olup iptali gerektiğini, adı geçen firmaya 4857 sayılı İş Kanunu"nun 30. maddesine göre çalıştırılmak zorunda olduğu özürlü kontenjan açığını kapatmadığından dolayı aynı Kanunun 5378 sayılı Kanunla değişik 108. maddesine dayanılarak 101. maddesine göre çalıştırmadığı her özürlü ve her ay için dava dilekçesine ek olarak yer verildiği şekilde idari para cezası tahakkuk ettirildiğini, talep edilen 379.111 TL idari para cezası ile 9.477,77 TL fazine yapılan itirazdan dolayı açılan takibin durduğunu belirterek, davalının Ümraniye 2. İcra Müdürlüğü"nün 2009/8870 esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın iptaline, takibin devamına, faizine karar verilmesini, 379,111 TL asıl alacağın % 40 dan az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda İş Mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 1. maddesi ve 29.06.1960 gün 1960/13-15 sayılı YİBK."da, İş Mahkemelerinin, işçi sayılan kimselerle (Kanunun değiştirilen 2. maddesinin C, D ve E fıkralarında istisna edilen işlerde çalışanlar hariç) işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuki uyuşmazlıkların bu mahkemelerde çözümleneceği açıklanmıştır.
5521 sayılı Kanun uyarınca bir uyuşmazlığın İş Mahkemesinde görülebilmesi için işçi sayılan kişilerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan bir hukuki uyuşmazlığın bulunması gerekir.
Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır.
Davaya konu istek, idare tarafından davalıya verilen idari para cezasının tahsiline ilişkindir. 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu"nun 20/son maddesi idari para cezalarının genel esaslara göre tahsil edileceğini düzenlemiştir. Davacının bu davadaki talebinin çözüm yeri yukarıda açıklanan hukuki olgular dikkate alındığında İş Mahkemesi olmayıp, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 2. maddesi gereğince genel mahkeme olan Asliye Hukuk Mahkemesidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 23.06.2010 tarih ve 2010/9-314 esas, 2010/342 karar sayılı kararı da bu doğrultudadır.
Mahkemece davaya bakmaya Asliye Hukuk Mahkemesi görevli olduğundan görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek isteğin kabulüne karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.