MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki yüzde sabit izin basit tıbbi müdahale giderilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilip, sanık hakkında temel cezaya TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca hükmolunmasından sonra TCK’nin 86/3-e ve 87/1-c, son maddeleri gereğince uygulama yapılarak sonuç cezanın belirlenmesi gerekirken, temel cezanın TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca hapis cezası olarak belirlenmesinden sonra, TCK"nin 86/3-e ve 87/1-c maddeleri uyarınca cezasının artırılması şeklinde yanlış uygulama yapılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.