MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Büyükçekmece Adli Tıp Şube Müdürlüğünün hükme esas alınan 14.01.2014 tarih ve 322 sayılı raporu ile müştekinin olay nedeniyle yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğu bildirilmişse de; Esenyurt Devlet Hastanesince düzenlenen 10.12.2013 tarihli raporda; ""alın sağ yan tarafta şişlik, 2-3 cm. sıyrık, sağ yanakta 3-4 cm. şişlik ve sıyrıklar, üst dudakta şişlik ve morluk, ağız içi sağ arka dişte kırık mevcut olduğunun ve diş hekimi konsültasyonu uygun görüldüğünün, kafa üst kısımda 3-4 cm. şişlik ve morluk, sırt alt arka tarafta 3-4 cm kesi” saptandığının belirtilmesi ve adli tıp uygulamalarına göre diş kırıklarının basit tıbbi müdahale ile giderilmesinin mümkün olmadığı da gözetildiğinde; kati raporun hüküm kurmaya yeterli olmaması nedeniyle, müştekinin tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporları ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesine sevki sağlanarak, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olup olmadığı ve duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesi ya da kaybı niteliği taşıyıp taşımadığı hususlarında, 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları kapsayacak şekilde rapor alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile Adli Tıp kriterlerine uygun olmayan rapora istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Haksız tahrik oluşturan eylemin müştekinin, sanığa hakaret içeren kelime kullanmasından ibaret olduğunun kabulü karşısında, TCK"nin 3. maddesi gereğince orantılılık ilkesi gözetilerek TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (¼) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (½) oranında indirim yapılarak sanığa eksik ceza verilmesi,
3) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Küçükçekmece 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.01.2013 tarih ve 2009/520 Esas - 2012/1144 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan TCK"nin 106/1 maddesinde düzenlenen tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.