Yüksek Adalet Bakanlığının, 07/03/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasına ve sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/10/2018 tarihli ve 2018/3 esas, 2018/858 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 15/03/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- 04/03/2007 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle sanık hakkında İzmir 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 07/02/2008 tarihli ve 2007/1125 esas, 2008/160 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği, kararın yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
2- Tedbirin infazına başlanması için gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin sanığa 30/04/2008 tarihinde tebliğ edildiği ancak sanığın Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"ne müracaat etmemesi üzerine yargılamaya devam edilerek, İzmir 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 10/03/2010 tarihli ve 2008/1162 esas, 2010/566 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 6.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
3- Hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay 9. Ceza Dairesi"nin 23/02/2016 tarihli ve 2015/2877 esas, 2016/1741 sayılı ilamı ile 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle bozma kararı verildiği,
4- Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/06/2016 tarihli ve 2016/291 esas, 2016/524 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi ve TCK’nın 191/1. maddeleri uyarınca uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine, ayrıca denetim süresi içinde 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
5- Sanığın, tedbirin infazına başlamasından sonra denetimli serbestlik tedbiri kapsamındaki yükümlülüklerine uygun davranmamakta ısrar ettiğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/10/2018 tarihli ve 2018/3 esas, 2018/858 sayılı kararı ile 09/06/2016 tarihli hüküm açıklanarak TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, sanık hakkında İzmir 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 10/03/2010 tarihli ve 2008/1162 esas, 2010/566 sayılı kararı ile 6.000,00 Türk lirası adli para cezasına hükmedildiği, anılan kararın Yargıtay 9. Ceza Dairesi"nin 23/02/2016 tarihli ve 2015/2877 esas, 2016/1741 sayılı kararı ile bozulmasını müteakip yeniden yapılan yargılama sonucunda sanığın İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/06/2016 tarihli ve 2016/291 esas, 2016/524 sayılı kararı ile 10 ay hapis ile cezalandırılmasına karar verildiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/7. maddesinde yer alan, ""Açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen hükümde, mahkûm olunan hapis cezası ertelenemez ve kısa süreli olması halinde seçenek yaptırımlara çevrilemez."" şeklindeki hükme göre sanık hakkında hükmolunan 10 ay hapis cezası adli para cezasına çevrilmemiş ise de, 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verileceği, bu durumda sanık hakkında hükmolunan 10 ay hapis cezasının, Yargıtay bozma ilamı öncesinde sanığın 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırıldığı ve sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu anlaşıldığından, yukarıda anılan maddeler uyarınca hükmolunan 10 ay hapis cezasının paraya çevrilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/10/2018 tarihli ve 2018/3 esas, 2018/858 sayılı kararı sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanığın TCK’nın 191/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 6.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair 22/12/2009 tarihli hükmün yalnızca sanık lehine temyiz edilmiş olması nedeniyle, hükümde yer alan 6.000 Türk lirası adli para cezasının 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 326/son maddesi gereğince sanık bakımından kazanılmış hak olduğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, yasaya aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar:
Açıklanan nedenlere göre; sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/10/2018 tarihli ve 2018/3 esas, 2018/858 sayılı kararı sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak;
1- Hüküm fıkrasında yer alan “sanığın 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına” ilişkin paragraftan sonra gelmek üzere,
“Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu gözönüne alınarak TCK"nın 50/1-a, 3 ve 52/2. maddeleri gereğince günlüğü 20 TL"den paraya çevrilerek 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereğince dosyaya yansıyan sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak aylık 24 eşit taksitte tahsiline”
Şeklindeki paragrafın EKLENMESİNE,
2- Bu şekilde oluşan duruma göre sonuç ceza adli para cezası olduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hüküm fıkrasından ÇIKARILMASINA,
3- Hükmün bu şekilde infazına, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
05/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.