İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15134 Esas 2020/712 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15134
Karar No: 2020/712
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15134 Esas 2020/712 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak mahkeme kararı sanığın yokluğunda tefhim edilmiş, sanığa çıkarılan gerekçeli kararın ise usulsüz olarak mağdurun eşine tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararı uyarınca, sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtar edilmiş, ancak bu husus bozmaya neden olmamıştır. Yargılamaya ve delillere göre, sanığın temyiz sebepleri reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi kapsamında adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapis cezası uygulanabileceği, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi ise infaz aşamasında bu hususun gözetilebileceğini belirtmektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/15134 E. , 2020/712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hüküm sanığın yokluğunda tefhim edilmiş olup, sanığa çıkartılan gerekçeli kararın tebliğine ilişkin tebligatın aynı dosyanın mağduru olan eşine tebliğ edilmesi karşısında, yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetilebileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.