Samsun Ceza Kararları - Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/471 Esas 2020/1197 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/471
Karar No: 2020/1197
Karar Tarihi: 24.09.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/471 Esas 2020/1197 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın tefecilik yapma suçundan mahkum olduğuna hükmetti. Sanığın temyiz talebinin reddine dair verilen kararların yok hükmünde olduğuna karar verildi. Sanığın hükmü temyiz etmediği ve eski hale getirme nedenleri de yerinde görülmediği için vaki isteminin reddine karar verildi. Kararda CMUK'nın 310/1, 317 ve 5320 sayılı yasanın 8/1 maddelerine atıfta bulunulduğu belirtildi. CMUK'nın 310/1 maddesi haftalık yasal süre içerisinde temyiz edilmemiş hükümlerin kesinleştiğini belirtirken, 317. madde eski hale iade istemlerinin Yargıtay ilgili dairesinin inceleme ve karar verme görevine ait olduğunu ifade ediyor. 5320 sayılı yasa ise mahkemelerin kararlarının bölge adliye mahkemesi veya Yargıtay'da görüşülmeden uygulanmasına ilişkin hükümleri içeriyor.

9. Ceza Dairesi 2020/471 E. , 2020/1197 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/06/2012 gün 616-218, 13/12/2011 gün 237-259, 16/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 227-408 ile 16/04/1973 gün 213-345 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, eski hale iade istemleri hakkında inceleme ve karar verme görevi Yargıtay ilgili dairesine ait olup, sanığın 15/02/2016 ve 18/02/2016 tarihli dilekçelerinin içeriği itibariyle eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde olduğu anlaşıldığından, Nizip 4. Asliye Ceza Mahkemesinin sanığın temyiz talebinin reddine dair 15/02/2016 ve 26/02/2016 tarihli kararlarının yok hükmünde olduğu kabul edilmek suretiyle yapılan inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Sanığın duruşmada bildirdiği en son adresine 11/01/2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre içerisinde temyiz etmediği anlaşıldığından ve eski hale getirme nedenleri de yerinde görülmediğinden vaki isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 24/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.