MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki tapu kaydının mahkeme kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2015/670 E. - 2017/17 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı Hazine vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, tapu kaydının mahkeme kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesinin 2017/673 Esas ve 2017/2665 Karar sayılı esastan ret kararının kaldırılarak Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2015/670 Esas ve 2017/17 Karar sayılı ilamının incelenmesinde,
Dosya içindeki bilgi ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu ... İli, Merkez İlçesi, ... .... Mahallesi ... ada 19 parsel sayılı 11.314,00m2 yüzölçümlü, tarla vasıflı taşınmazın 1956 yılında yapılan arazi kadastrosu sebebiyle  davacılar murislari adına tespit ve tescil edildiği, ½ pay sahibi ....’ın ölümü ile 1967 yılında mirasçılarına intikal ettiği, Hazine tarafından açılan dava sonucunda Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2005/278-2006/490 E/K. sayılı kararı ile taşınmazın tamamının orman olduğu gerekçesiyle tapusunun iptaline ve orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verildiği, kararın temyiz incelemesinden geçerek 14.11.2011 tarihinde kesinleştiği, eldeki davanın 21.10.2015 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmaktadır. Dava konusu taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve taşınmazın  gerçek bedelinin TMK"nın 1007. maddesi gereğince davalı Hazineden tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hükme esas alınan 06.10.2016 tarihli ek bilirkişi raporunda hesaplanan, dava konusu taşınmazda malik ve davanın tarafı da olmayan ....,...,... ve ....’a ait bina bedellerinin tazminat miktarına ilave edilmesi doğru olmadığından, bu bedel düşüldükten sonra, davacılara ait zemin ve ağaç bedelinden oluşan toplam tazminat bedelinin 5.772.159,95-TL olduğu belirtilmeksizin infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulmuş ise de; taleple bağlı kalınarak karar verildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak;
Davalı Hazinenin harçtan muafiyetine karar verildiği halde yargılama giderlerine 170,78-TL peşin harcın dahil edilerek hüküm kurulması,
Doğru değilse de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının; yargılama giderlerine ilişkin 4 numaralı bendindeki (170,78 TL peşin harç) ve (1752,33 TL"nin) ibarelerinin çıkartılmasına, yerine (olmak üzere) ibaresinden sonra gelmek üzere (1.581,55TL’nin) ibaresinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, 10/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.