MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; Mahkemenin 30.04.2018 tarihli ek kararı ile davalının temyiz talebinin reddine karar verilmiş olup, bu defa davalı tarafından ek kararın temyizi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Mahkemece, davanın kısmen kabulü yönünde verilen karara karşı davalı tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince kararın Yargıtay denetimine tabi olduğu belirtilerek dosyanın Yargıtay"a gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesi tarafından, karar ilamına ilişkin tebliğ evrakına "Temyiz başvuru harcı 176,60 TL ile nispi temyiz harcı 166,20 TL"yi tebliğden itibaren bir hafta içerisinde 2 nolu mahkemeler veznesine yatırıp Mahkememize sunmanız, aksi halde HMK"nın 344. Maddesi hükmü temyiz etmemiş sayılacağınız hususu ihtar ve tebliğ olunur." şeklinde mahkeme kalemince düzenlenen ve eksik temyiz giderinin ödenmesi ihtarını taşıyan meşruhatlı davetiye davalı vekiline tebliğ edilmiştir. Oysa HMUK 434/son maddesi gereğince eksik ödenen temyiz harç ve giderlerinin kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek karar ile davalıdan istenmesi gerekir. Bu hususta mahkemece bir haftalık sürenin verildiğine ilişkin bir karar bulunmadığından 30.04.2018 günlü Ek Kararın bozularak kaldırılmasına oybirliği ile karar verilip, dosyadaki bütün kağıtlar okundu, gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkeme gerekçeli kararında karara karşı 2 haftalık süre içerisinde kanun yoluna başvurulabileceğine yer verilmiş, (Mahkemece HUMK’un 437. maddesinde öngörülen sekiz günlük yasal süreden farklı olarak 2 haftalık süre verilmiştir.) hüküm davalı vekiline 14.09.2017 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise 2 haftalık süre geçirildikten sonra 29.09.2017 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 09/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.