
Esas No: 2017/4071
Karar No: 2018/3867
Karar Tarihi: 22.02.2018
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/4071 Esas 2018/3867 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle "davacının davalı şirkete ait otelde 10/03/2007 tarihinden 23/08/2012 tarihine kadar mutfak soğuk şefi ve aşçıbaşı olarak çalıştığını, son aylık net ücretinin 2.995,00 TL olduğunu, davalı şirkete ait otelde çalışırken eski çalışma arkadaşlarından ..."un davasında davalı şirket tanığı olarak dinlendiğini, duruşmada doğruları söylediğini, bu olaydan sonra davacının hem davalı şirket yönetimi hemde yönetime bağlı alt idareciler tarafından çeşitli baskılara maruz kaldığını, istifa etmesi için baskı altında tutulmasına daha fazla dayanamadığını ve fazla çalışma ücretlerinin de ödenmemesi nedeniyle davacının, iş akdini çektiği ihtarname ile haklı olarak tek taraflı fesih ettiğini bildirdiğini, davacının haftada 2 gün 08:00- 22:00 saatleri arasında, haftada 4 gün ise 12:00 - 22:00 saatleri arasında çalıştığını, kullanmadığı izinlerinin olduğunu iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili özetle; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının iş akdi feshinde haksız olduğunu ve kıdem tazminatı alma hakkının olmadığını, dava dilekçesinde ileri sürülen tüm iddiaların haksız tazminat alma amacıyla öne sürülen bahaneler olduğunu, davacının devamsızlık yapması sonucu tutanak tutulduğunu, devamsızlık nedeniyle iş akdine son verildiğini, tanıklık mevzusundan şirket yetkililerinin davacı tarafından gönderilen ihtarname ile haberdar olduklarını hiçbir suretle fazla çalışmasının olmadığını, fazla çalışmasının olduğu aylarda da bunun bordrolara yansıtılarak banka kanalıyla ödendiğini, yıllık izin ücreti alacağı olmadığını, davacının tüm izinlerini kullandığını, kullanmadığı son yıllık izin ücretinin de hesabına yatırılarak ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta;davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan, yıllık izin ücreti alacağının ıslahla arttırılan miktarlarına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, bu alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının yıllık izin ücretine ilişkin 3 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
“3-Davacının yıllık izin ücreti alacağı talebinin KABULÜ İLE, net 2.252,82 TL "nin 1.400,00 TL’sinin dava tarihi olan 16.11.2012 tarihinden itibaren, bakiye 852,82 TL’sinin ıslah tarihi olan 15.12.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE“ bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.