MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 02.01.2008-30.05.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, haftalık 250,00 TL ücret aldığını, iş akdinin haklı bir neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, 27.02.2008 tarihinde müvekkil şirkette çalışmaya başladığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmadığını, dini bayramlarda da çalışmadığını, haftalık çalışma süresinin 45 saati aşmadığını, davacının 01.06.2010 tarihinden itibaren mazeretsiz devamsızlık yaptığını, iş akdinin 4857 sayılı yasanın 25/II maddesi gereğince feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, dava dilekçesinde davacının işyerinde haftanın 7 günü çalıştığı iddia edilerek fazla mesai ücreti talep edilmiş, dosyada mevcut kök bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibar edilerek davacının ayın iki haftasında 7 gün, diğer iki haftasında ise 6 gün çalıştığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplanmıştır. Mahkemece hükme esas alınan ek bilirkişi raporunda ise, hafta tatili çalışma süreleri hesaplamada dışlanarak haftanın 6 günü üzerinden fazla mesai ücretinin hesaplandığı görülmüştür.
Dava dilekçesinde davacı işçinin fazla mesai ücreti yanında ayrıca hafta tatil ücreti talep etmediği gözetildiğinde hafta tatili çalışmalarının fazla mesai ücreti hesabında dikkate alınmaması hatalıdır. Kaldı ki, ayrıca hafta tatil ücreti talebi halinde dahi hafta tatiline denk gelen güne ait 7,5 saati aşan sürelerin fazla mesai ücreti hesabında dikkate alınması gerekmektedir.
Sonuç itibariyle, dosya içeriği ve tanık beyanlarına göre kamyon şoförü olan davacının işyerinde ayın iki haftasında 7 gün, diğer iki haftasında ise 6 gün çalıştığı anlaşılmakta olup, Mahkemece buna göre fazla mesai ücretinin hesaplatılıp hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.