MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Adli Tıp uygulamalarına göre yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda olaydan en az altı ay sonra değerlendirilme yapılması gerektiği, hükme esas alınan ... Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 05.02.2013 tarih ve 2013/412 sayılı raporunun olay tarihinin üzerinden 6 ay geçmeden katılanın yapılan muayenesi sonucu düzenlendiği anlaşılmakla, katılanın olayın üzerinden en az altı ay geçtikten sonra tedavi evrakları, mevcut raporları varsa grafileri ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek tespit edilen yaralanmasının yüzünde sabit ize neden olup olmadığı ve 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddesinde belirtilen ölçütlere göre yaralanmasının niteliği konusunda duraksamaya yer vermeyecek nitelikte rapor aldırılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2)Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1-son maddeleri uyarınca cezasının 5 yıldan az olamayacağı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nin 196/2. fıkrası gereğince istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3)Katılanın sabit iz ve kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığına dair iddia ve kabul karşısında; birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 fıkrasınca temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu da dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde cezada orantılılık ilkesi gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler gereğince sonuç cezaya etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4)Sanığın tek eylemi ile katılanı yaralaması sonucu sabit iz ve kemik kırığı sonuçları birlikte gerçekleştiğinden, sanığın en ağır cezayı gerektiren sonuçtan dolayı bir defa cezalandırılması gerekmekte olup, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. fıkrasının uygulanmasından sonra 5237 sayılı TCK"nin 87/1-c ve 87/1-son maddelerinin uygulanması ile yetinilmesi gerekirken, uygulama yeri bulunmayan 5237 sayılı TCK"nin 87/3. fıkrası ile ayrıca artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
5)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
6)Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen cezasının 5237 sayılı TCK"nin 87/1-c bendi uyarınca bir kat arttırılması sırasında uygulama maddesinin TCK"nin 87/1-son olarak gösterilmesi,
7)Sanığa 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri gereğince verilen “1 yıl 6 ay hapis cezası”nın 5237 sayılı TCK’nin 87/1-c bendi gereğince bir kat artırımı sırasında “2 yıl 12 ay hapis cezası” ile cezalandırılması yerine “3 yıl hapis cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
8)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. fıkrasındaki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMU"un 326/son uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.