Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 22/3,53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 21:10 sıralarında, meskun mahalde, aydınlatması olmayan, tek yönlü, 7,10 metre genişliğinde, olay mahalline yaklaşırken, “sağa telikeli viraj” levhasının bulunduğu, asfalt yolda, 1,41 promil alkollü vaziyette olan sanık yönetimindeki otomobil ile Seydiler istikametinden Kastamonu istikametine seyrederek olay yerine geldiğinde, yolun sağındaki bordür taşlarına çarpmasını müteakip aracının direksiyon hakimiyetini kaybederek kaplamanın sağından yol dışı kalıp devrilmesi sonucu sanığın asli kusurlu olarak aracında yolcu olarak bulunan bir kişinin ölmesine, bir kişinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez, orta 3. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddesinde düzenlenen uzlaşma kurumu şikayet kurumundan farklı olup şikayet bir soruşturma ve kovuşturma şartı iken, uzlaşma taraflar arasındaki uyuşmazlığın yargılama faaliyeti dışında çözümünün sağlandığı alternatif bir uyuşmazlıklık yöntemi olmakla birlikte TCK’nın 85/1. fıkrasındaki taksirle öldürme suçu ile bu suçun nitelikli halinin düzenlendiği TCK’nın 85/2. fıkrasındaki suçun uzlaşmaya tabi olmayıp, TCK’nın 85/2. maddesindeki suçun bölünmesi de mümkün olmaması dikkate alındığında yaralanan mağdur ... ile sanık arasında uzlaşma gerçekleşmesi durumunda suçun bölünerek sanık hakkında taksirle yaralama suçundan uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına, taksirle öldürme suçundan ise sorumlu tutulması mümkün olmayacağından, mahkemenin TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasındaki kabul gerekçesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu konuda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığa fazla ceza verildiğine, TCK’nın 85/1 maddesi yerine 85/2 maddesinden cezalandırılmasının yerinde olmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin sanığa az ceza verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.