Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet



Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, işin ehli olmayan bilirkişilerden alınan rapor hükme esas alındığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, 17:30 sıralarında, elektrik işi ile ilgili bir bilgisi bulunmayan ve tek başına hayvan dışkı temizliği yapan ...‘ın çalıştığı yerin yanında bulunan topraklaması bulunmayan, kapağı açık, emniyet tedbiri alınmamış, elektrik panosundan yerlerin ıslak olması nedeniyle elektrik akımına kapılması sonucu ...‘ın öldüğü olayda;
Sanık ...‘ın sahibi olduğu Yalova‘daki Akalın çiftliğinde ölenin abisi temyize gelmeyen sanık ...‘ın ikamet edip, kar payı ile çalıştığı, söz konusu çiftlikte ahırdan hayvanların kaçmaması için ahırın etrafını çeviren demir profil çitlere 42 volttan yüksek tesisattan elektrik verildiği, sanık ...‘ın olay öncesinde çiftliği kiralamak için görüştüğü ve temyize gelmeyen sanıklar ... ve ...‘in savunmalarına göre 01.08.2012 tarihinde kiralanan çiftlikle ilgili kiralama tarihi yer almayan yazılı kira sözleşmesinde kiranın başlama tarihinin olaydan sonraki tarih olan 01.09.2012 tarihi olarak gösterildiği belirtmiş iseler de temyiz kapsamında olmayan diğer sanık ..."in yargılama sırasında talimatla alınan ifadesinde bu çiftliği önceki işletenler sanık ... ile ..."tan kiraladıklarını, ancak borçlarını ödeyemedikleri için kontratı 01/09/2012 tarihinde yenilediklerini belirtmiş olmasına, her ne kadar olayın meydana geldiği dönemde işletmenin ruhsatının sanık ... olarak gözükse de temyiz kapsamında olmayan sanık ..."in olay sırasında kendisinin "sanık ... ile birlikte hayvan yemi parasını vermek için İlyasköy"e gittiklerini ve çiftlikte bir çok eksiklikler bulunduğu için bu işlere koşturduklarını" beyan etmiş olması, diğer temyiz kapsamında olmayan sanık ..."in de hazırlıkta verdiği ifadesinde "çiftliği devraldığımızda Kenan ile bu şekilde çalışamayacağımızı söyledik oda kendisinin besicilik yapmak istediğini söyledi, kardeşini olay günü bu yüzden çiftliğe çağırmış" şeklindeki beyanı ile

./.
-2-

olay öncesinde çiftliğin işletilmek üzere devralındığına dair beyanlarda bulunmaları karşısında, olay tarihinden önce sanık ... ile diğer temyiz kapsamında olmayan sanıklar ... ve ... arasında bu çiftliğin 01/08/2012 tarihinde devri konusunda anlaşmaya varılarak çiftliğin işletiminin temyiz kapsamında olmayan sanıklar ... ve ...’e bırakıldığı, ancak devralan kişilerin borçlarını eski işleten Ahmet Nedret"e ödeyememeleri sebebiyle işletme ruhsatının sanık ..."in üzerinde kalmaya devam ettiği, 01/08/2012 tarihinden sonra temyiz kapsamında olmayan sanıklar ... ile ...’in çiftliğin işletimi konusunda fiili olarak çiftliği devraldıkları, bu şekilde 18/09/2012 tarihinde meydana gelen olayın çiftliğin temyiz kapsamında olmayan sanıklar ... ve ...’in işletimi sırasında meydana geldiği anlaşılmış olup, bizzat işin yürütümüyle ilgilenmeyen sanık ...’a kusur izafe edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında; sanığın, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.