Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/6291 Esas 2022/11757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre; adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma sebebi olarak kabul edilmeyerek yapılan incelemede;
1-Başka suçtan farklı yargı çevresindeki cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığın duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmaması karşısında, SEGBİS yoluyla veya bizzat duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp, yüzüne karşı hüküm verilmesi gerektiği gözetilmeden karar verilmesi suretiyle CMK'nın 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın olay tarihinde eşinden dayak yediği için kadın sığınma evinde kaldığını, psikolojik sorunları olduğunu, bu nedenle olay günü müdürün izni ile hemşire olan müştekinin refakatı ile hastahaneye gidildiğini, doktorun reçete yazdığını, bunalım geçirdiğini, ağladığını, psikolojik yönden ilaç kullandığını, ruh ve sinir hastalıkları hastahanesinde tedavi gördüğü belirtilmesi karşısında, suç tarihi itibariyle TCK’nın 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış veya önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda yöntemince rapor alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de; suçun kamu görevlisine karşı, yerine getirilen kamu görevi nedeni ile işlenmesine karşın; sanık hakkında TCK'nın 86/3-c ve 125/3-a maddelerinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA,
yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağı ilkesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.