Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2950 Esas 2019/4663 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2950
Karar No: 2019/4663
Karar Tarihi: 03.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2950 Esas 2019/4663 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilen bir sanığın temyiz itirazlarını değerlendirdi. Mahkeme, sanığın suçu işlediğine dair kanıtların yeterli olduğunu, ancak suçun niteliği konusunda yanılgıya düşüldüğü için hükmün bozulması gerektiğine karar verdi. Sanığın eylemi, Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesinde yer alan suçu oluşturduğu belirtildi. Ancak, yazılı şekilde basit hırsızlıktan hüküm kurulduğu için hükmün bozulması gerektiği vurgulandı. Ayrıca, Yargılama gideri olarak hesaplanan tutarın eşit olarak tahsil edilmesi de yanlış olduğu belirtildi. Bu nedenlerle, hükmün tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesi, 141/1. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/son maddesi gösterildi.

17. Ceza Dairesi 2018/2950 E. , 2019/4663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin cebinde bulunan cep telefonunun sanık tarafından alınması, şeklinde gerçekleşen eylemde; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun niteleme konusunda hatalı uygulamaya dair 2012/1-1563 Esas ve 2013/123 karar sayılı, kararında belirtildiği gibi aleyhe temyiz olmayan hallerde suçun niteliğinde yanılgıya düşüldüğü belirlendiğinden cezanın tür ve miktarı yönünden, kazanılmış hakkı saklı tutmak şartıyla hükmün bozulmasına karar verilmesi gerektiği şeklindeki kabul ve ilke de dikkate alınarak, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 142/2-b maddesindeki suçu oluşturduğu halde, aynı Yasa"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde basit hırsızlıktan hüküm kurulması,
2-Yargılama gideri olarak hesaplanan 492,00 TL"nin, ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken kanun metninde yazılı olmamasına rağmen 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı olarak eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 03.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.