Edirne Kaçakçılık Kararları - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2005 Esas 2019/4716 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2005
Karar No: 2019/4716
Karar Tarihi: 04.04.2019

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2005 Esas 2019/4716 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkum edilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Sanık, 400 dolar karşılığında bahsi geçen cep telefonunu satın aldığını ifade etmiştir. Ancak tanık beyanı eksik kalmıştır ve sanığın hukuki durumu belirtilmeden karar verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, ayrıca adli para cezası öngörülen suçlarda hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesi durumunda adli para cezasının da alt sınırdan belirlenmesi gerekmektedir. Ancak bu durum için gerekçelerin gösterilmesi ve yasanın gerekliliği ile dosyanın içeriğinin uyumlu olması gerekmektedir. Bu nedenle, sanığın alt sınırdan cezalandırılmasına karar verilmesine rağmen neden alt sınırdan uzaklaşıldığı belirtilmemiş ve sanığın adli para cezasının fazla tayin edilmesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi, 52/1. maddesi ve 61. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/2005 E. , 2019/4716 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ...’ın 06.01.2015 tarihinde talimat mahkemesinde alınan savunmasında, bahse konu cep telefonunu ...’den 400 Dolar karşılığında satın almış olduğunu ifade etmesi karşısında; mezkur şahsın duruşmaya celbi ile tanık olarak beyanının alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik kovşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih, 2007/10-108 Esas ve 2007/152 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, Yasa koyucunun hapis cezasının yanında ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, bunun gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği, yine aynı Kanun’un 3. maddesinin 1. fıkrasında ise, “Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine” hükmolunacağının belirtildiği, somut olayda, mahkemece temel cezanın tespiti sırasında sanığın alt hadden cezalandırılmasına karar verilerek hapis cezası takdiren alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, para cezası tayin edilirken 5237 sayılı Kanun"un 61. maddesine aykırı olacak şekilde alt sınırdan niçin uzaklaşıldığına dair hiçbir gerekçe gösterilmeden anılan Kanun’un 52/1. maddesinde gösterilen 5 tam gün sayısı yerine 30 gün üzerinden adlî para cezasına hükmedilmek suretiyle, sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.