MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıkların atılı suçlardan mahkumiyetlerine dair Karabük Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.09.2017 gün ve 2017/56 Esas, 2017/138 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak müsnet suçlardan mahkumiyetlerine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece kurulan hükümlerle ilgili verdiği 12.07.2018 günlü süre tutum talepli temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyen katılan Bakanlık vekilinin gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarihten itibaren CMK’nın 295/1.maddesi uyarınca işlemeye başlayan yedi günlük kanuni süresi içerisinde de gerekçeli temyiz dilekçesini ibraz etmediği tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 210. maddesinin birinci fıkrasında “Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez”,
Aynı Kanunun 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdani kanaatiyle serbestçe takdir edilir” hükümlerine yer verilmiş olup bu kapsamda;
Olayın tek görgü tanığı konumunda bulunan mağdurenin Bölge Adliye Mahkemesince dinlenilmesinden vazgeçilmesine rağmen dosya içeriğine kaydedilen görüntüsünün heyetçe izlenip izlenmediğinin duruşma tutanaklarına yansımaması karşısında, dosyada mevcut mağdureye ilişkin ifadeye ait görüntü kaydı duruşmada izlenip, mağdurenin ifade sırasındaki beyan ve davranışları da irdelendikten sonra sanıkların hukuki durumu ile suç vasfının tayin ve takdiri gerektiği gözetilerek ilk derece mahkemesince 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulu yerine değişik gerekçelerle başvurunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanıkların atılı suçlardan mahkumiyetlerine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 07.07.2017 günlü, 2199 sayılı rapor içeriğinden mağdure ..."nın 2011-2014 yıllarında mağduru bulunduğu Adnan’ın eylemlerine bağlı ruh sağlığının bozulduğu, ...’in gerçekleştirdiği eylemlerin ise ruh sağlığındaki bozukluğu artırdığının bildirilmesi karşısında sadece sanık ... hakkında TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilirek Adnan hakkında ilk derece mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun (TCK 103/6. maddesine ilişkin uygulama yönünden) esastan reddiyle, diğer sanık ... yönünden anılan maddenin tatbik imkanının bulunmamasından dolayı istinaf başvurusunun kabulü gerekirken, yazılı şekilde TCK"nın 23. maddesinin uygulanması gerektiğinden bahisle istinaf başvurusunun tüm sanıklar yönünden kabulüyle hükümlerin kaldırılarak aynı Kanunun 103/6. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 29.06.2018 gün ve 2018/1354 Esas, 2018/1261 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanıkların müsnet suçlardan mahkumiyetlerine dair kurulan hükümlerin 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 19.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.