MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, davalı işverene cezai şart altında bir borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, taraflar arasındaki belirsiz süreli sözleşmede kararlaştırılan cezai şartın eşitlik ve denklik ilkesine aykırı ve fahiş olduğunu ileri sürerek davalı işverene cezai şart adı altında bir borcunun bulunmadığının tespitine ve sebepsiz yere davalı işverene ödenen ücretin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının cezai şartı ödediğini, sebepsiz zenginleşme ile ilgili zamanaşımı süresinin de dolduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, taraflar arasındaki sözleşmenin asgari süreli bir sözleşme olduğu, davacının asgari bir yıl çalışma şartına uymaksızın ve haklı sebep olmaksızın sözleşmeyi feshettiği, kararlaştırılan cezai şartın tek taraflı olmayıp her iki tarafı yükümlülük altına sokması sebebiyle geçerli olduğu, takdiri indirim yapılarak davacı tarafından davalıya fazla yapılan ödemenin geri alınması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının sözleşmede kararlaştırılan cezai şartı ödenmekle yükümlü olup olmadığı hususu tartışmalıdır.
Somut olayda, mahkemenin de kabulünde olduğu gibi taraflar arasındaki sözleşme asgari çalışma süreli hizmet sözleşmesi olup kararlaştırılan cezai şart geçerlidir. Davacı işçi, haklı bir sebep olmaksızın istifa ederek iş ilişkisini sona erdirmiştir. Bu sebeple davacının giydirilmiş brüt aylık ücretinin altı katı tutarında cezai şart ödemesi geçerli ve sözleşmeye uygundur. Açılan bu istirdat davasının reddi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.