MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, ücret, hafta sonu tatili alacakları, ulusal bayram ve genel tatil, ikramiye ve bayram harçlıkları alacakları ile sosyal hak alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde olarak çalıştığını, 12/01/2004 tarihinde yetkili sendika olan ... İş Sendika"sına üye olduğunu, 03/08/2010 tarihinde emeklilik hakkını kazanması sebebiyle iş sözleşmesinin son bulduğunu, işçilik haklarının tam olarak ödenmediğini belirterek, müvekkilinin kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret, hafta tatili ve genel tatil ücreti yanında toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan bir kısım alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının emekli olduktan sonra bu taleplerde bulunmasının iyiniyetli olmadığını ifade ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yararlandığı ihtilafsız olan işyerinde uygulanmakta olan 11-12-13.dönem toplu iş sözleşmelerindeki artışlar ve sonrasında 13.dönem toplu iş Sözleşmesi madde 42 gereği ücret artışının yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır. Dosya içeriğine göre, davalı idare ile ...İş Sendikası arasında 01/10/2001-30/09/2004 tarihlerini kapsar 11.dönem, 1.10.2004-30.9.2006 arası 12.dönem ve 01/10/2006-30/09/2008 tarihleri arası dönemi kapsar 13.dönem toplu iş sözleşmeleri mevcuttur. Sonrasında yeni toplu iş sözleşmesi imzalanmamıştır. Davacının iş sözleşmesi ise 09/08/2010 tarihinde yaşlılık aylığı almaya hak kazanması nedeniyle sona ermiştir. 13.dönem toplu iş sözleşmesinin ücret zammı başlıklı 42. maddesi incelendiğinde, “1.10.2006 tarihinden geçerli olmak üzere işçilerin almakta oldukları günlük ücretlerinin üzerine birinci yıl % 6 zamlı ödemeyi işveren kabul eder. İkinci yıl ise 1.10.2007 tarihinden geçerli olmak üzere işçilerin almakta oldukları günlük ücretlerinin üzerine % 10 zamlı ödemeyi işveren kabul eder” düzenlemesi getirilmiştir. 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev Lokavt Kanununun 6/3.maddesinde yer alan “her ne sebeple olursa olsun sona eren toplu iş sözleşmesinin hizmet akdine ilişkin hükümleri yenisi yürürlüğe girinceye kadar hizmet akdi hükmü olarak devam eder” hükmüne dayanılarak, karara esas bilirkişi raporunda 13.dönem toplu iş sözleşmesinin ücret artışına dair düzenlemesi sonraki yıllar için de devam ettirilerek dava konusu alacakların hesaplanması yoluna gidilmiştir. Sona eren toplu iş sözleşmesinin normatif etkisi, ilgili maddede yer alan düzenlemenin niteliğine bağlı olarak değerlendirilmelidir. Belirtilen 42. maddede ücret artışı 13.dönem toplu iş sözleşmesinin yürürlükte olduğu birinci yıl ve ikinci yıl için belirli olarak getirilmiş olup, zamların her yıl ya da her altı ayda bir getirileceği ifade edilmemiştir. Maddenin belirtilen düzenlemesi gereği toplu iş sözleşmesinin bitiminden itibaren ücret artışının devam edeceği kabul edilemez.
Somut olayda, yukarıda yapılan açıklamalar ışığında, sona eren toplu iş sözleşmesinden sonra ücret artışlarının devam etmeyeceği göz önünde bulundurularak, davacının 13.dönem toplu iş sözleşmesi sonuna kadar eksik ödemeye ilişkin iddiası işyeri kayıtları üzerinde araştırılmalı, bir alacağının varlığı anlaşıldığı takdirde hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde hatalı değerlendirmeyle hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.