MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde depo personeli olarak çalıştığını, özellikle haftanın 3 günü depodan yoğun olarak sevkiyat yapılması sebebiyle haftada en az 3 gün 2 şer saat fazla mesai yaptığını, karşılığının ödenmediğini belirterek müvekkilinin fazla mesai ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istek kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1) Hüküm altına alınan miktar karar tarihi itibari ile 1.820 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin 6100 sayılı HMK m 341/2 uyarınca REDDİNE,
2) Davacı temyizine gelince;
Somut olayda, hükme esas bilirkişi raporunda iş sözleşmesindeki hüküm nedeniyle yıllık 270 saat düşülmek üzere ve davacının iddiası gibi olduğu ifade edilerek, haftada 3 gün 2’şer saatten olmak üzere haftada 6 saat için fazla mesai ücreti hesaplanması yoluna gidilmiştir. Dava dilekçesindeki haftanın en az 3 günü 2 saat fazla mesai yapıldığı ifadesi bilirkişi raporunda talebi sınırlayıcı olarak değerlendirilmiştir, oysa “en az” denildiğinden belirtilen yorum dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Delil durumu değerlendirildiğinde, yapılan işin niteliği ve her iki taraf tanıklarının beyanlarına göre, fazla mesai ücretinin, davacının her ayın 10 günü için ortalama saat 21.00’e kadar çalıştığı kabul edilerek hesaplanması gerekir. Mahkemece belirtilen şekilde alacak hesaplatılarak hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.