Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7548 Esas 2019/18867 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7548
Karar No: 2019/18867
Karar Tarihi: 10.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7548 Esas 2019/18867 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, bir kısım işçilik alacağının tahsiline yönelik dava açmıştır. Mahkeme, davacının talebi doğrultusunda bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasına karar vermiştir. Ancak daha sonra yapılan bir incelemede, fazla çalışma alacağı yönünden karar bozulmuştur. Diğer alacak talepleri için bir bozma sebebi bulunmadığından, hüküm kesinleşmiştir. Bozma sonrasında, mahkeme tarafından davacının 100 TL izin alacağı olduğu kabul edilmiştir ve diğer alacak talepleri için bozma öncesi karar tekrar tesis edilmiştir. Temyiz aşamasında, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacak talepleri üzerinde karar verilirken, temyiz kesinlik sınırı 3.200 TL olduğundan, davalı Bakanlık temyiz istemi reddedilmiştir. Bu karar, 6100 sayılı Kanun'un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 427 ve432 maddelerine uygun olarak verilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2019/7548 E. , 2019/18867 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 12.11.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 12.11.2015 tarihli kararı, Dairemizin 04.12.2018 tarihli ilamıyla, fazla çalışma alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 100,00 TL izin alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı Bakanlık vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 04.12.2018 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan izin alacağı bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı Bakanlık temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, 10.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.