MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalının davacı odada oda başkanlığı görevini yürüttüğünü, davalıya 5362 sayılı kanunun 56. maddesine aykırı olarak brüt asgari ücretin dört katı ücret ödemek suretiyle davalıya 59.664,60TL fazla ödeme yapıldığını, fazla yatırılan bu paranın belirli tarihlerde davalı tarafından ödendiğini ancak müfettiş incelemesinde yatırılan bu tutarların faizlerinin yatırılmadığının tespit edildiğini, faizlerin ihtarname yolu ile talep edildiğini ancak ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, fazla ödemelerin davacı kuruma iade edildiğini, alacağın tahsili sırasında herhangi bir itirazı kayıt koyulmadığını, alacağın zamanaşımına uğradiğini ileri sürerek zaman aşımı iddasında bulunmuş bu nedenle faiz talebinde bulunmasının yerinde olmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; "Türk Borçlar Kanunun 82. maddesi uyarınca sebepsiz zenginleşmeden doğan faiz alacağını iki yıllık zaman aşımı süresi içerisinde talep etmesi gerekirken zaman aşımı süresi dolduktan sonra istemde bulunduğu, davalı tarafın süresinde zamanaşımı itirazında bulunduğu, bu nedenle davalı yanın zaman aşımı itirazının yerinde olduğu anlaşıldığından zaman aşımı itirazı nedeniyle davanın reddine karar vermek gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır." gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava yapılan yersiz ödemeye ilişkin faizlerin tahsili talebine ilişkindir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Sebepsiz zenginleşmede; zamanaşımının başlangıcı, zarar görenin verdiğini geri almaya hakkı olduğuna öğrenme tarihidir. Resmi kuruluşlarda bu zamanaşımı başlangıcı dava açmak üzere emir vermeye yetkili makamın öğrenme tarihidir.
Somut olayda; davacı yersiz ödenmiş olan paranın sadece anaparasının ödendiğini, faizlerinin ödenmediğini 02.07.2013 tarihli müfettiş raporu ile öğrenmiş ve iş bu davayı açmıştır. Mahkeme tarafından da alacak sebepsiz zenginleşme kabul edilmiş ve TBK m. 82 gereğince zamanaşımı süresi hesaplanmıştır. Zamanaşımı süresinin başlangıç tarihi olarak anaparanın son ödenme tarihi olan 21.02.2014 tarihi dikkate alınmıştır. Her ne kadar davacının verdiğini geri alma hakkı olduğunu öğrenme tarihinden başlayacak zamanaşımı süresi son ödeme tarihi dikkate alınarak tespit edilmiş ise de, davanın zamanaşımı nedeni ile değil TBK m.131 uyarınca asıl borç ifa yada diğer bir sebeple sona erdiği takdirde rehin kefalet, faiz ve ceza koşulu gibi buna bağlı hak ve borçlarında sona ermiş olacağı işlemiş faizin ifasının isteme hakkı sözleşme ile veya ifa anına kadar yapılacak bir bildirimle saklı tutulmuş ise yada durum ve koşullarda saklı tutulduğu anlaşılmaktaysa faiz istenebileceğinden davacının " ödemeyi alırken herhangi bir ihtirazi kayıt koymamış olması sebebi " ile reddi gerekmekteydi. Ancak "faizin istem hakkı müfettiş raporu ile tespit edilmiş olup zamanaşımına uğramadığı ana parayı alırken herhangi bir ihtirazi kayıt koymamış olması sebebi" ile davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru değil ise de sonucu itibariyle karar redde ilişkin olduğundan hükmün gerekçesinin ve hüküm fıkrasının 1. bendinin "davanın, davacının ödemeyi alırken herhangi bir ihtirazi kayıt koymamış olması sebebiyle reddine" şeklinde düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm gerekçesinin "davacının ödemeyi alırken ihtirazi kayıt koymamış olması sebebi ile reddine karar vermek gerektiği" şeklinde hükmün 1. bendinin ise "davanın, davacının ödemeyi alırken herhangi bir ihtirazi kayıt koymamış olması sebebiyle reddine" şeklinde değiştirilerek, değiştirilen gerekçe ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kapalı olmak üzere, 05/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.